تحلیلی بر ارتباط و ضرورت سلامت معنوی و سبک زندگی بر ابعاد کیفیت زندگی

از مهمترین مسائل مورد توجه در نظام تعلیم و تربیت اسلامی، رشد شخصیتی متعادل و سلامت معنوی است. مقاله حاضر به کشف رابطه بین سلامت معنوی و سبک زندگی اسلامی و مسائل مرتبط با آن می پردازد. یافته ها حاکی از آن است که سلامت چه به صورت فردی و چه به صورت جمعی و به ویژه سلامت معنوی در فرهنگ متعالی اسلامی به عنوان یک ارزش مطرح شده است؛ همچنین نشانه های بنیادی سلامت معنوی در سه عنصر امنیت، سعادت و کرامت ظاهر می شود و چنانچه افراد بتوانند این نشانه ها را در مسیر زندگی خویش نمایان سازند، به مقام والای سلامت معنوی راه یافته اند. کیفیت زندگی شرایطی است که خوب زیستن را امکان پذیر می سازد، به نحوی که فرد در یک وضعیت مناسب جسمی، روانی و اجتماعی قادر به انجام فعالیت های روزمره باشد. ارزیابی کیفیت زندگی شهری یکی از مهمترین ضرورت های مطالعات شهری است. این پژوهش با هدف تعیین سلامت معنوی با سبک زندگی با کیفیت زندگی انجام گردید. روش پژوهش کتابخانه ای بوده، یافته های پژوهش نشان داد که بین سلامت معنوی با کیفیت زندگی رابطه وجود دارد. بر اساس سبک زندگی و سلامت معنوی آنها قابل پیش بینی است. لذا می توان با بهبود سبک زندگی و سلامت معنوی، کیفیت زندگی آنها را ارتقاء داد. بین سبک زندگی سلامت محور و ابعاد آن و سلامت اجتماعی رابطه ی مستقیم و معنی داری وجود دارد. بعبارت دیگر هرچه میزان سبک زندگی سلامت محور افراد بیشتر باشد، سلامت اجتماعی آنان نیز بالاتر خواهد بود. براساس نتایج پژوهش، تقویتو گسترش سبک زندگی سلامت محور در جامعه به افزایش سلامت اجتماعی منجر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی ، کیفیت زندگی ، سلامت معنوی