مدل ظرفیت جذب در سازمان های دانش بنیان دفاعی با رویکرد آینده پژوهی

هدف اصلی این پژوهش ارائه مدل ظرفیت جذب در سازمان­های دانش­ بنیان دفاعی با رویکرد آینده پژوهی می­باشد. روش پژوهش، آمیخته اکتشافی بوده که در مرحله نخست مطالعه­ای کیفی (آینده پژوهی- دلفی) و مدل پژوهش جهت بررسی کمی در مرحله بعد طراحی شده است. به منظور بررسی ابعاد و مولفه­ها پیشنهادی مدل اولیه از جامعه آماری شاملخبرگان دانشگاهی، مدیران و روسا استفاده گردید. همچنین به منظور بررسی مدل پیشنهادی از جامعه آماری شامل کارکنان سازمان­های دانش بنیان دفاعی واقع در استان های تهران و البرز (تعداد ۳۰۰ نفر) به روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-پیمایشی و ابزار گردآوری داده­ها پرسش­نامه بوده و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از نرم افزار تحلیل آماری Excel ۲۰۱۳، SPSS ۲۴،Smart-PLS استفاده گردید. بر اساس مبانی نظری و پیشینه پژوهشی پرسش­نامه پژوهشگر ساخته با ۹ بعد، ۳۸ مولفه تهیه گردید. برابر نتایج بدست آمده از مدل پژوهش می­توان بیان کرد که مدل پیشنهادی مورد تایید بوده و همچنین بر اساس شدت تاثیر بین مولفه­های مدل در جدول ۶، تشخیص بر عملکرد مطلوب، جذب بر عملکرد مطلوب به ترتیب کمترین ضریب تاثیر را دارند. در حالیکه محیط بیرونی بر عوامل سازمانی و محیط بیرونی بر یکپارچگی، تحول، پیکربندی بیشترین ضریب تاثیر را دارند. همچنین تاثیر بهره­برداری بر عملکرد مطلوب، تاثیر جذب بر عملکرد مطلوب، تاثیر تشخیص بر عملکرد مطلوب در سطح اطمینان ۹۵ درصد (سطح معناداری ۵ درصد) معنادار نمی باشند.

کلیدواژه ها:

ظرفیت جذب ، سازمان های دانش بنیان دفاعی ، آینده پژوهی