تنوع زیستی، اساس پایداری پارک های جنگلی در مناطق خشک(مطالعه موردی: پارک جنگلی اهواز )

به طور کلی متغیرهای محیطی نظیر خاک و اقلیم از عوامل اصلی کنترل کننده پراکنش گونه های گیاهی هستند. امروزه طراحان فضای سبز به اهمیت و ضرورت انتخاب چند گونه ای گیاهان در طراحی فضای سبز شهری در پایداری مناسب تر منابع آب، خاک و پوشش گیاهی و تاثیر آن بر جامعه پرداخته اند، در این راستا ویژگی های ادافیکی، فیزیکی شیمیایی خاک و متغیرهای اقلیمی و توپوگرافی از فاکتورهای مهم در انتخاب و توزیع مناسب گونه های گیاهی محسوب می شود. باید توجه داشت که گونه های سازگار با شرایط اقلیمی و رویشگاهی منطقه، مشکلات گیاهان عدیده ناسازگار با شرایط را نخواهند داشت. لذا بررسی عوامل رویشگاهی از جمله شرایط خاک و اقلیمی اکوسیستم منطقه جهت انتخاب پوشش گیاهی منطقه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این مطالعه با هدف انتخاب و معرفی پوشش گیاهی مناسب مبتنی بر مشخصه های خاکی و اقلیمی با تکیه بر طراحی منظر شهری به طور موردی در پارک شهروند شهر اهواز انجام گرفت. نتایج نشان داد بافت خاک غالب در منطقه را بافت لومی رسی و لومی تشکیل میدهند و خاک منطقه در دسته خاکهای شور قرار میگیرد. در نهایت با شرایط اقلیمی گرم و خشک و خاک شور این اراضی بایستی جهت تناسب و طراحی مناظر کاشت از گونه های گیاهی متنوع و استفاده از روشهای کاشت چند گونه ای استفاده نماییم.

کلیدواژه ها:

تنوع زیستی ، چند گونه ای ، اقلیم ، اهواز