بررسی تاثیر ترکیب شیمیایی و سیکل عملیات حرارتی بر خواص مغناطیسی و ریزساختار آهنرباهای ریختگی Fe-Cr-Co

در پژوهش حاضر آلیاژهای با ترکیب اسمی Fe- ۲۸Cr-۱۵Co-۱Si (A) و Fe- ۳۲Cr-۲۳Co-۱Si (B) به روش ریخته گری تولید و به منظور کسب خواص مغناطیسی و تولید آهنرباهای دائم تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند. نتایج بررسی ها نشان داد که خواص مغناطیسی آلیاژهای مورد بررسی در شرایط ریختگی و بعد از آنیل انحلالی بسیار پایین است اما بعد از اعمال عملیات حرارتی گرمامغناطیسی(TMT)  خواص مغناطیسی به مقدار قابل توجهی افزایش می یابد. وجود پیک جانبی در کنار پیک اصلی (۱۱۰) بعد از عملیات TMT در الگوی تفرق اشعه ایکس (XRD) در تمامی آلیاژها وقوع استحاله تجزیه اسپینودال را در این مرحله اثبات می کند. در حین عملیات پیرسازی دومرحله ای که در دماهای پایین تر از دمای عملیات TMT انجام می شود، ترکیب شیمیایی دو فاز اسپینودال ۱α و ۲α تغییر و منجر به افزایش اختلاف ۱Jsα و ۲Jsα شده و در نتیجه نیروی مغناطیس زدایی افزایش می یابد. خواص مغناطیسی کسب شده در آلیاژ A بعد از عملیات پیرسازی مرحله ای برابر T ۶۳/۰ Br = ، kAm-۱ ۸۳/۱۰ Hc =  و kJm-۳ ۶۷/۶ (BH)max =و  بالاتر از آلیاژ B است. بررسی های ریزساختاری نشان داد که در آلیاژ B با درصد کروم و کبالت بالاتر فاز غیرمغناطیسی سیگما تشکیل می شود که منجر به افت خواص مغناطیسی می شود.

کلیدواژه ها:

آهنربای Fe-Cr-Co ، عملیات گرمامغناطیسی ، آهنربای دائم ، تجزیه اسپینودال