مدل سازی ضریب دبی دریچه های قطاعی در شرایط جریان مستغرق با استفاده از روش های پایه کرنلی

تخمین ضریب دبی جریان در دریچه ها از جمله مسائل اساسی در علوم مربوط به مهندسی آب می باشد. در سال های اخیر روابط نیمه تجربی مختلفی به منظور تخمین ضریب دبی دریچه های قطاعی توسعه داده شده که کاربرد این روابط در شرایط جریان مستغرق با خطاهای بزرگی همراه بوده است. هدف از تحقیق حاضر استفاده از روش های قدرتمند رگرسیون فرایند گاوسی (GPR) و ماشین بردار پشتیبان (SVM) به منظور تخمین ضریب دبی دریچه های قطاعی در شرایط جریان مستغرق و مقایسه نتایج حاصل با روش های نیمه تجربی مرسوم می باشد. بدین منظور مجموعه ی وسیعی شامل ۲۱۳۶ داده آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گرفته و پس از تعریف پارامترهای بدون بعد مختلف، عملکرد روش های مذکور مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده کارآیی بالای روش های به کار گرفته شده را نسبت به روش های تجربی به خوبی نشان داد. بررسی مدل های مختلف نشان داد رگرسیون فرآیند گاوسی به همراه پارامترهای ورودی y۰-yt/w و yt/w با دارا بودن مقادیر R=۰.۹۸۳، NSE=۰.۹۶۷ و RMSE=۰.۰۲۷ عملکرد بهتری نسبت به ماشین بردار پشتیبان و سایر روش های نمیه تجربی در تخمین ضریب دبی دیچه های قطاعی در شرایط جریان مستغرق دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

شرایط جریان ، دقت برآورد ، ماشین بردار پشتیبان ، رگرسیون فرایند گاوسی