ارتباط جهان با مبدا در مکتب ودانتا و مکتب عرفانی ابن عربی

ارتباط جهان با مبدا مسالهای است که در هر نظام فلسفی و عرفانی از اهمیت خاصی برخوردار است و میتوان آن را از وجوه مشخص این گونه نظامها دانست. در این بین در عرفان اسلامی و بیش از همه در مکتب وحدت وجودی ابن عربی با طرح مساله تجلی، نفس رحمانی، عماء و عشق ازلی در این بحث موشکافی به عمل آمده. در عرفان هند نیز در آیین برهما، مکتب شانکارا یعنی ادویتا ودانتا (ودانتای وحدت گرا) با دقت خاصی به مساله مایا و توابع آن پرداخته شده که بررسی تطبیقی در این باب میتواند گشایشگر راهی در «عرفان تطبیقی» در بحث مورد نظر باشد. نوشتار حاضر تلاشی است در این راستا

کلیدواژه ها:

مایا ، خیال ، تجلی ، نفس رحمانی ، عماء ، وحدت ، کثرت