تاملی در فلسفه هم سخنی مارتین بوبر

فلسفه هم­سخنی[۱] مارتین بوبر شامل بحث در باب دو نسبت اساسی انسان با جهان است: یکی نسبت «من - آن» که جهان تجربه را بنا می­کند و دیگری نسبت «من - تو» که جهانی را بنا می­کند که بوبر آن را جهان نسبت می­نامد. جهان تجربه، جهانی است که در آن انسان موجودات را به عنوان ابژه­هایی تلقی می­کند که باید آنها را مورد تجربه و مورد استفاده قرار دهد و جهان نسبت، جهانی است که در آن انسان موجودات را به عنوان سوژه­هایی تلقی می­کند که باید با تمام وجود خود به درون نسبت هم­سخنی با آنها وارد شود. در این مقاله به نقد و بررسی این دو نسبت اساسی می­پردازیم. [۱]- dialogical philosophy

کلیدواژه ها:

هم سخنی ، نسبت «من - آن» ، نسبت «من - تو» ، «تو» ی سرمدی ، نظام بخشی ، تحقق بخشی ، مواجهه ، قلمرو «میان»