روحانیت و قدرت به روایت امام خمینی (ره)

تعامل روحانیت و قدرت و میزان مشارکت آنان در ارکان مختلف حکومت از جمله مسائلی است که به لحاظ فقهی و تاریخی پرسش های زیادی برانگیخته است. اینکه آیا روحانیت مجاز است در قدرت حضور یابد و متولی امر سیاسی شود، بر فرض جواز، چه محدودیت هایی فراروی او قرار دارد، پرسش های مهمی هستند که تاکنون نظرگاه های مختلفی درباره آنها مطرح شده­اند. برخی تصور می کنند حضور فقیه جامع الشرایط در راس حکومت دینی دلیلی بر حضور دیگر روحانیون در قدرت است؛ این در حالی است که در نظریه ولایت فقیه سخنی دراین باره نیامده و امام خمینی نیز در نظریه اش تکلیف سایر روحانیون را در ارکان حکومت روشن نساخته است. تکلیفی که به تدریج با تاسیس دولت دینی در ایران روشن شد و امام خمینی برای ورود آنان در حکومت مرزها و محدودیت هایی قائل گردید. این مقاله می کوشد به تحلیل اصل اولیه نزد امام خمینی و شرایط عدول از آن در باب ورود روحانیون به قدرت به مثابه یک الگوی تجربی و تاریخی بپردازد.

کلیدواژه ها:

روحانیت ، نظام سیاسی ، اصل اولیه ، منصب ، تولی