بررسی میزان تاثیر حضور مربی باتجربه بالینی بر اضطراب کارآموزان پرستاری دانشکده پرستاری اهواز در محیط بالینی سال ۱۳۹۷

رفتارهای فردی و حرفه­ای مربیان بالینی نقش مهمی در شکل گیری شخصیت فردی و حرفه­ای دانشجویان پرستاری ایفا می­کنند و می­توانند بر سطح اضطراب دانشجویان نیز تاثیر داشته باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیینتاثیر حضور مربی باتجربه بالینی بر اضطراب کارآموزان پرستاری دانشکده پرستاری اهواز در محیط بالینی سال ۱۳۹۷ انجام شد. این مطالعه توصیفی- تحلیلی در میان ۱۵۵ نفر از دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز که به روش نمونه گیری سرشماری انتخاب شده بودند، انجام شد. داده­های پژوهش با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و پرسشنامه استاندارد اضطراب اشپیلبرگر در سال تحصیلی ۹۷ جمع آوری گردید و با استفاده از آمار (توصیفی و استنباطی )، آزمون­های همبستگی پیرسون و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­ها نشان داد میانگین نمره اضطراب آشکار دانشجویان با مربی با تجربه ۱۴±۵۴/۵۰ و با مربی کم تجربه ۵۱/۱۶±۶۰/۵۷است. همچنین نتایج با استفاده از آزمون تی زوجی در مقایسه حضور مربی باتجربه و مربی کم تجربه بالینی بر اضطراب کارآموزان پرستاری ارتباط آماری معناداری نشان داد. با توجه به نتایج به دست آمده، مربیان بالینی پرستاری به ویژه مربیان کم تجربه هوشیار باشند که رفتارهای آموزشی آنها به دانشجویان در کنترل اضطراب خود در محیط بالینی کمک می­کند.

کلیدواژه ها:

آموزش پرستاری ، رفتارهای آموزشی ، محیط بالینی ، اضطراب