بررسی میزان تاثیر رضایتمندی شهروندان از ضوابط و مقررات شهرسازی در سازمان شهرداری تهران (نمونه موردی: نواحی سه گانه منطقه ۸ تهران)

ضوابط و مقررات شهرسازی یکی از مولفه های اصلی شکل دهنده سکونتگاه های شهری است. این امر بیانگر این مطلب است که هر چه اجرای این ضوابط در امر ساخت وساز بیشتر رعایت گردد، بستر و کالبد سکونتگاه های شهری کیفیت بیشتری پیدا نموده و بهتبع آن رضایتمندی شهروندان افزایش مییابد. در کلانشهرها ایران، شهرداری مرجع اصلی به کارگیری ضوابط و مقررات شهرسازی است، چراکه ارتباط مداوم و تنگاتنگی با عموم مردم دارد، لذا توسعه همه جانبه و پایدار شهر زمانی عملی خواهد شد که شهروندان از عملکرد شهرداری رضایت داشته باشند، بنابراین میزان الزام شهرداریها به صدور پروانه ساختمانی منطبق با ضوابط شهرسازی، نقش اساسی در شکل گیری کالبد، بستر مناسب و مطلوب محلات شهری و ارتقای رضایتمندی شهروندان دارد. لذا هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان تاثیر رضایتمندی شهروندان از ضوابط و مقررات شهرسازی سازمان شهرداری تهران است. روش پژوهش بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت، توصیفی - تحلیلی است. ابزار پژوهش پرسشنامه بوده و جامعه آماری، شهروندان ساکن در نواحی ۳ گانه شهرداری منطقه ۸ با سن بالای ۳۰ سال بودند که با استفاده از فرمول کوکران ۳۶۳ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند، لذا با تقسیم بندی ده مولفه ضوابط شهرسازی و به صورت طیف لیکرت ۵ گزینه ای موردبررسی قرار گرفت، سپس با استفاده از آزمون تی تک نمونه نتایج نشان داد که با توجه به حد متوسط پاسخ ۲/۵ ، سطح معناداری همه متغیرها کمتر از ۰/۰۵ بود و بالاترین میزان رضایتمندی در نواحی ۳ گانه مربوط به ضابطه نما، سیما و منظر شهری (۲/۷۶) در ناحیه یک و کمترین میزان رضایت شهروندان از ضابطه دسترسی و گذر بندی (۱/۳۴) در ناحیه سه مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

ضوابط و مقررات شهرسازی ، میزان رضایتمندی شهروندان ، سازمان شهرداری تهران ، شهرداری منطقه ۸