بررسی تاثیر پلیمر مایع بر نفوذپذیری بتن با سنگدانه های بازیافتی

هدف از این پژوهش بررسی پلیمر مایع بر نفوذپذیری بتن حاوی سنگدانه بازیافتی و مقایسه آن با سنگدانه معمولی میباشد. در این پژوهش از ۱، ۱/۵ و ۲ درصد وزنی سیمان پلیمر مایع به عنوان افزودنی استفاده شد و ۳۰، ۴۰ و ۵۰ درصد سنگدانه بازیافتی جایگزین سنگدانه طبیعی شد. برای بررسی نفوذپذیری بتن از آزمون جذب مویینگی آب استفاده گردید. در نتایج آزمون جذب مویینگی آب نمونه های ۷ روزه حاوی سنگدانه بازیافتی مشاهده میشود که نمونه هایی که قسمتی از سنگدانه آن بازیافتی بوده ضریب جذب آب آن بیشتر میباشد. این افزایش میزان جذب مویینه آب با بیشتر شدن مقدار سنگدانه بازیافتی جایگزین سنگدانه طبیعی، سیر صعودی طی میکند. در نتایج آزمون جذب مویینگی آب نمونه های ۲۸ روزه حاوی سنگدانه بازیافتی مشاهده میشود که آهنگ جذب آب مویینه نمونه ها کمتر شده که به دلیل تکمیل شدن تقریبی مراحل هیدراتاسیون بتن میباشد. در نتایج آزمون جذب مویینگی آب نمونه های ۷ روزه حاوی پلیمر مایع مشاهده میشود که این ماده باعث میشود فاصله دانه های سیمان با هم و فاصله سیمان با سنگدانه ها به خوبی پر شود و میزان خلل و فرج بتن کاهش یابد و میزان جذب مویینه آب را کاهش میدهد. در نتایج آزمون جذب مویینگی آب نمونه های ۲۸ روزه حاوی پلیمر مایع مشاهده میشود که نفوذپذیری نمونه ها به دلیل تکمیل هیدراتاسیون بتن کاهش بسیاری داشته است. در طرحهای اختلاط حاوی پلیمر مایع و سنگدانه بازیافتی، نمونه هایی که دارای پلیمر مایع بیشتری هستند از افزایش جذب آب سنگدانه بازیافتی جلوگیری کرده اند.

کلیدواژه ها:

بتن ، پلیمر مایع ، سنگدانه بازیافتی ، نفوذپذیری آب