بررسی عملکرد سیستم های سختی گیر در تاسیسات گرمایش و سرمایش آبی ساختمان های مسکونی کوچک

زمانیکه آب گرم شود و یا در اثر مجاورت با هوا تبخیر و در نتیجه تغلیظ شود، تشکیل رسوب غیر محلول باعث مشکلات جدی در تاسیسات ساختمانی میشود. اگر چه این رسوب ممکن است تشکیل پوشش محافظی دهد که باعث کاهش خوردگی شود، اما باعث کاهش ضریب انتقال حرارت و افزایش افت فشار میشود. متداولترین رسوب سختی که در سیستم های تاسیساتی تشکیل می شود، کربنات کلسیم است که تشکیل آن به فاکتورهایی چون غلظت، قلیائیت، pH ، دما و ... بستگی دارد. همچنین فاکتورهای زیادی وجود دارد باعث خوردگی قطعات مختلف در سیستم های تاسیساتی می شود که مهمترین آن اکسیژن محلول در آب می باشد. در پروژه حاضر، تاثیر دو نمونه آب با  TDS های مختلف در میزان رسو بگذاری و خوردگی، ابتدا بدون استفاده از سختی گیر و سپس با استفاده از چند سختی گیر مرسوم شامل رزینی کاتیونی، اسمز معکوس، الکترومغناطیسی و گالوانیک بررسی و مقایسه و نتایج آن ارائه شده است.