وضعیت حقوقی قرار رد دعوا و دادخواست

موضوع ایرادات وارد بر دعوی یکی از مباحث مهم دادرسی های مدنی است که در مواد ۴۸ و بعد از قانون آیین دادرسی مدنی کشور ما مورد توجه قانونگذار قرار گرفته است. از آن جایی که وجود ایراد در دعوی به عنوان یک مسئله شکلی اغلب باعث عدم رسیدگی دادگاه به ماهیت دعوی و در نتیجه جلوگیری از صدور حکم شده و نهایتا چنین پرونده هایی با صدور قرار رد دعوی بایگانی خواهند شد لذا توجه به آن و سعی در طرح دعوی بدون ایراد برای خواهان از اهمیت و یژه ای برخوردار است. یکی از مهم ترین ایرادات، ایراد عدم احراز سمت دادخواست دهنده است. علت وجود چنین ایرادی امکان طرح دعوی در دادگاه به نمایندگی از سوی خواهان تحت عناوین وکالت، ولایت، قیمومیت و غیره است. بدین ترتیب برای جلوگیری از مطرح شدن این ایراد باید دادخواست دهنده نسبت به ارائه مدارکی به دادگاه که سمت نمایندگی او را در طرح دعوی به نیابت از خواهان نشان می دهند، توجه خاص مبذول نماید.ساختار این مقاله در دو فصل تهیه و تنظیم گردیده است.نتیجه گرفته می شود: بند ج ماده ۱۰۷ قانون فوق الذکر که مقرر می دارد: «استرداد دعوا پس از ختم مذاکرات اصحاب دعوا در موردی ممکن است که یا خوانده راضی باشد و یا خواهان از دعوای خود به کلی صرف نظر کند. در این صورت دادگاه قرار سقوط دعوا صادر خواهد کرد» در فرضی اشاره به قرار رد دعوا و در فرضی دیگر، اشاره به قرار سقوط دعوا دارد.

کلیدواژه ها:

دعاوی ، رد دعوا ، خواهان ، خوانده ، قانون آیین دادرسی مدنی