تاثیر کمال گرایی معنوی/مذهبی بر شاخص های سلامت روانی و ابعاد کمال گرایی غیرمعنوی/غیرمذهبی

پژوهش حاضر با دو هدف انجام شد: سنجش تاثیر کمال گرایی معنوی/مذهبی بر شاخص های سلامت روانی و تاثیر کمال گرایی معنوی/مذهبی بر ابعاد کمال گرایی غیرمعنوی/غیرمذهبی. جامعه آماری پژوهش شامل جمعیت عمومی شهر تهران بود. از میان این جامعه، ۳۷۰ نفر (۱۴۸ مرد، ۱۵۹ زن) به صورت داوطلب در دسترس در این پژوهش شرکت کردند. از شرکت کنندگان خواسته شد مقیاس های کمال گرایی معنوی/مذهبی (SRPS; Besharat ۲۰۱۸)، سلامت روانی (MHI-۲۸; Veit & Ware ۱۹۸۳)، عواطف مثبت و منفی (PANAS; Watson et al. ۱۹۸۸) و کمال گرایی چندبعدی تهران (TMPS; Besharat ۲۰۰۷) را تکمیل کنند. نتایج نشان داد که کمال گرایی معنوی/مذهبی بر بهزیستی روان شناختی، عواطف مثبت و کمال گرایی خودمحور تاثیر مثبت معنادار و بر درماندگی روان شناختی، عواطف منفی و کمال گرایی جامعه محور تاثیر منفی معنادار دارد (۰۰۱/۰p <). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که کمال گرایی معنوی/مذهبی در کل ۷۰درصد واریانس مربوط به متغیرهای پژوهش را تبیین می کند که بیشترین سهم مربوط به بهزیستی روان شناختی بود. بر اساس یافته های پژوهش، می توان کمال گرایی معنوی/مذهبی را یکی از تعیین کننده های سلامت روانی دانست. یافته های پژوهش، همچنین وجود بعد جدیدی از کمال گرایی، یعنی کمال گرایی معنوی/مذهبی را متمایز از ابعاد کمال گرایی غیرمعنوی/غیرمذهبی تایید می کنند.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی معنوی/مذهبی ، سلامت ، معنویت ، مذهب ، بهزیستی روان شناختی