رویکرد شناسی علامه مجلسی در قبال معارف بشری؛ فلسفه، عرفان و اصول فقه
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های نوین دینی، دوره: 1، شماره: 1
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 270
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEDE-1-1_005
تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1400
چکیده مقاله:
علامه مجلسی یکی از محقق ترین اندیشمندان شیعه در عصر پراهمیت صفویه به شمار می رود. در این عصر، جریان های مختلف علمی فعال بودند که فلاسفه، عرفا و اخباریان از مهم ترین آنها هستند. علامه در آثار خویش به مناسباتی نظر خود را نسبت به این جریانات فکری ابراز، با فلسفه رایج آن روز یعنی مشاء و اشراق مخالفت و فلاسفه را تکفیر کرده است. ایشان عرفان و تصوف رایج زمان خویش را مردود، ابن عربی را تکفیر و برخی از آموزه های عرفانی را کفر تلقی کرده اند. هر چند، نوع خاصی از عرفان را قابل دفاع دانسته اند. مبانی فکری و آرای فقهی و کلامی علامه به سمت اصولیان و متکلمان عقل گرا، بیشتر تمایل داشته است و از اخباریان فاصله بسیاری دارد. به عبارتی، می توان گفت اصولی اخبارگرا، شایسته ترین عنوانی است که می توان به وی اطلاق کرد.
نویسندگان
محمد عظیمی
استادیار گروه کلام اسلامی جامعه المصطفی العالمیه
محمد غفوری نژاد
هیئت علمی دانشگاه ادیان ومذاهب قم
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :