مرور سیستماتیک معایب و محدودیت های آموزش الکترونیک در ایران

با پیدایش و گسترش پاندمی بیماری کووید- ۱۹ در جهان، و محدودیت حضور افراد در جامعه، سبب آموزش دردنیا و ایران از آموزش چهره به چهره و حضوری به سمت آموزش های الکترونیک تغییر رویه داد آموزشالکترونیک به مجموعه فعالیت های آموزشی گفته می شود که با استفاده از ابزارهای الکترونیکیاعم از صوتی، تصویری، رایانه ای، شبکه ای و مجازی صورت می گیرد. هدف این مقالعه بررسیمعایب و محدودیت های آموزش های الکترونیک در جامعه ایران است این مقاله به روش مرور سیستماتیک اجراگردید مقاله با مرور پژوهش های منتشرشده در بانک های اطلاعات الکترونی ایرانی از جمله Magiran ،SIDISC ،Noormags ،Irandoc، سیویلیکا و گوگل اسکاکر از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ صبورت گرفبت در مجموع ۳۰پژوهش مورد مقاله قرار گرفت از معایب و محدودیت های آموزش های الکترونیک در ایران به مواردی مانندضعف زیر ساخت های مخابراتی و اینترنتی در برخی نقاط کشور،عدم تناسب بین مفاد آموزشی و شیوه آموزشالکترونیک، آشنایی ناکافی اساتید و معلمین با شیوه های مختلف آموزش الکترونیک، احتمال افزایش خشونت هایسابیری و اعتیاد اینترنتی در بین دانشجویان بعلت دسترسی به اینترنت بدون دریافت آموزش های لازم، احتمالبروز فرسودگی تحصیلی در بین دانشجویان، عدم آشنایی کافی دانش آموزان و دانشجویان با فضاهای آموزشالکترونیک، عدم کفایت آموزش های الکترونیک در آموزش برخی دروس، عدم تناسب بین کیفیت خدمات آموزشیو انتظارات اساتید و دانشجویان، عدم نگرش متبت در بین اساتید و دانشجویان در پذیرش شیوه آموزشالکترونیک بعنوان روش اصلی آموزش و اشاره کرد با توجه به لزوم بهره مندی از آموزش های الکترونیک دردانشگاه ها و مدارس ایران همگام با رشد فناوری و اطلاعات در دنیا لازم و ضروری است که با برنامه ریزیمناسب سعی در رفع و مدیریت محدودیت ها و معایب آموزش های الکترونیک در ایران نمود.

کلیدواژه ها:

آموزش الکترونیک ، کووید- ۱۹ ، مرور سیستماتیک