اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب بر افزایش سطح خودکارآمدی و شادکامی دختران نوجوان

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب بر افزایش سطح خودکارآمدی و شادکامی دختران نوجوان انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضرکلیه دختران نوجوان در حال تحصیل در مدرسه ی شفیع زاده مقطع متوسطه ی دوم شهرستان بابل بود. از بین داوطلبانی که پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر((۱۹۸۲ و پرسشنامه شادکامی اکسفورد((۲۰۰۲ را پر کردند و نمره پایین کسب نمودند ۳۰ نفر به شیوه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جایگزین شدند. در گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای مداخله صورت گرفت ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. پس از اتمام جلسات، هردوگروه مورد سنجش مجدد (پس آزمون) قرار گرفتند. یافته های پژوهش در تحلیل کوواریانس نشان داد که میانگین نمره های خودکارآمدی و شادکامی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. بنابراین واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب بر افزایش سطح خودکارآمدی و شادکامی دختران نوجوان تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی مبتنی بر تئوری انتخاب ، خودکارآمدی ، شادکامی ، دختران نوجوان.