رابطه بین عمل به باورهای دینی و گرایش به اعتیادپذیری در دانشجویان دانشگاه پیام نور اردبیل در سال تحصیلی ۹۸-۹۷

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین عمل به باورهای دینی و گرایش به اعتیادپذیری در دانشجویان دانشگاه پیام نور اردبیل می باشد. جامعه مورد مطالعه کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور اردبیل می باشد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده می باشد که تعداد ۵۰ نفر از دانشجویان می باشند که ۲۵ دختر و ۲۵ پسر مورد پژوهش قرار گرفته اند. به منظور جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه دینداری الپورت و پرسشنامه ۹۰ سوالی گرایش به مصرف مواد که از ۳ خرده مقیاس APS (آمادگی اعتیاد)، AAS (پذیرش اعتیاد)، MACR (الکلیسم) تشکیل شده است.داده های پژوهش با استفاده از روش آمار توصیفی و آمار استنباطی گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. طبق نتایج بدست امده، از بین هفت فرضیه موجود سه فرضیه تائید شد. که بنا به نتایج حاصل بین دینداری و الکلیسم رابطه معناداری وجود دارد و همچنین بین دو گروه دختر و پسر بر اساس میزان آمادگی به اعتیاد تفاوت معناداری وجود دارد و میزان آمادگی دختران نسبت به پسران بیشتر است. و با توجه به محاسبات انجام شده بین دو گروه دختر و پسر در میزان اعتراف به اعتیاد دختران نسبت به پسران کمتر بوده است.

کلیدواژه ها:

عمل به باورهای دینی ، اعتیاد پذیری