تاثیر رهبری رابطه ای بر رفتارهای کاری نوآورانه کارکنان با نقش متغیر میانجی ظرفیت سازمانی

پژوهش حا ضربه تاثیر رهبری رابطه ای بررفتارهای کاری نوآورانه کارکنان با نقش متغیر میانجی ظرفیت سازمانی در ادارات مرکزی بانک صادرات شهر تهران می پردازد.در دنیای امروز نوآوری در پیشبرد اهداف سازمان نقش به سزایی دارد.کارکنانی که نوآور هستند ،رفتارهای نوآورانه را سر منشا فعالیت خود در سازمان قرار می دهند .رهبری رابطه ای یک اصطلاح جدید در ادبیات رهبری استت که می تواند فوق العاده موفق و بر مبنای رهبری قدرت مدار و اخلاقی باشتد.این نوع از سبک رهبری یکی از عواملی است که می تواند بر رفتارنوآورانه تاثیر بگذارد. این پژوهش بر مبنای هدف ، کاربردی و از نظر روش توصیفی - پیمایشی ا ست. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان ادارات مرکزی بانک صادرات شهر تهران ،تعداد ۳۸۵ نفرمی با شد به روش تصادفی ساده ، تعداد ۲۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند.در این پژوهش برای جمع آوری داده ها از پر سشنامه رهبری رابطه ای جیمز کاریفیو) ۲۰۱۰ ( ، رفتارهای کاری نوآورانه کانتر) ۱۹۸۸ ( و مارتین لوکز) ۲۰۱۷ ( و ظرفیت سازمانی مقیمی ) ۱۳۹۰ ( و استیوارت هس ) ۲۰۰۰ ( استفاده شد .روایی محتوایی پرسشنامه توسط اساتید تایید و پایایی آن توسط ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شده است.در تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی ، استنباطی ،آزمون معادلات ساختاری و نرم افزاراسمارت پی ال اس ا ستفاده شده است . یافته های این پژوهش نشان داد رهبری رابطه ای بر ظرفیت سازمانی وخلق ایده ،ارتقا وتحقق ایده تاثیر مثبت و معنی دار دارد.همچنین ظرفیت ستتازمانی می تواند تاثیر رهبری رابطه ای بر رفتارهای نوآورانه را به درستی میانجی گری کند.

کلیدواژه ها:

رهبری رابطه ای ، رفتارهای کاری نورآورانه کارکنان ، ظرفیت سازمانی ، بانک صادرات تهران