بررسی نقطه نظرات اعضاء انجمن شنوایی شناسان ایران در رابطه با استفاده بالینی از الکتروکوکلئوگرافی در تشخیص و درمان بیماری من یر

هدف: الکتروکوکلئوگرافی یکی از آزمون های الکتروفیزیولوژیکی است که به منظور تشخیص بیماری من یر مورد استفاده قرار می گیرد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی نظرات اعضا انجمن شنوایی شناسان ایران در رابطه با استفاده بالینی از الکتروکوکلئوگرافی در زمینه تشخیص و درمان بیماری من یر است. روش بررسی: در این مطالعه به منظور جمع آوری اطلاعات از یک نظرسنجی ۱۶ آیتمی استفاده شد. نظرسنجی مورد نظر برای ۶۰۰ نفر از اعضاء انجمن شنوایی شناسان ایران از طریق مصاحبه رودررو توزیع شد. در مجموع ۲۶۷ نفر از افراد به طور کامل به نظرسنجی مورد نظر پاسخ دادند. یافته ها: در موارد مشکوک به من یر یک طرفه، ۷۱% از شرکت کنندگان در مطالعه حاضر به طور معمول از الکتروکوکلئوگرافی استفاده می کردند.برای ثبت پاسخ، غالب افراد شرکت کننده از محرک کلیک و الکترودهای کانال استفاده می کردند. به باور ۳۲% از افراد شرکت کننده قبل از هرگونه مداخله درمانی تهاجمی حتما باید نتایج الکتروکوکلئوگرافی ناهنجار باشد. غالب افراد (۵۸%) بر این باور بودند که نتایج الکتروکوکلئوگرافی با توجه به وضعیت بیماری تغییر می یابد، اما تنها ۳۲% معتقد بودند که برگشت نتایج الکتروکوکلئوگرافی به حالت هنجار نشان دهنده بهبود بیماری است. تنها ۷% از افراد گزارش کردند که به دلیل تغییرپذیری زیاد نتایج الکتروکوکلئوگرافی و عدم ارتباط مناسب آن با علائم بیماری، آزمون را انجام نمی دهند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله اکثریت شنوایی شناسان شرکت کننده در مطالعه حاضر از آزمون الکتروکوکلئوگرافی برای تشخیص و مدیریت بیماری من یر استفاده می کنند و عمده این افراد معتقد هستند که می توان از تاریخچه گیری در کنار آزمون الکتروکوکلئوگرافی برای کمک به تشخیص بیماری استفاده نمود. همچنین بر اساس نظر غالب افراد شرکت کننده در مطالعه، نبود دوره های آموزشی کافی می تواند منجر به محدود شدن کاربرد بالینی آزمون شود.

کلیدواژه ها:

الکتروکوکلئوگرافی ، بیماری من یر ، هیدروپس آندولنف