تعیین سطوح پالایشی جهت خاکهای آلوده به پلی آرزوماتیک های حلقوی در منطقه جنوب پالایشگاه تهران

نشت نفتی صورت گرفته از پالایشگاه تهران سبب گسترش آلودگی های هیدروکربنی در محوطه های اطراف این پالایشگاه گردیده است . پلی آروماتیکهای حلقوی در این میان به عنوان یکی از گروه های اصلی این آلایند ها مطرح می باشند . این ترکیبات می توانند از طریق استنشاق ، بلع تصادفی و یا جذب پوستی برای ساکنین اطراف خطر آفرین باشند . در این تحقیق از خاک منطقه جنوب پالایشگاه تهران نمونه برداری گردیده و آنالیز گاز کروماتوگرافی بر روی آن صورت پذیرفته است . و از میان ترکیبات پلی آروماتیک های حلقوی دو ترکیب نفتالین و فلورانتین که از جمله مواد زائد خطرناک می باشند مورد بررسی قرار گرفته اند . پارامترهای فیزیکی و خطر زایی برای این دو ترکیب استخراج شده و بر مبنای خصوصیات ژئوتکنیکی خاک محوطه جنوب پالایشگاه تهران سطوح پالایشی به لحاظ استنشاق بخارهای آنها در هوا مورد محاسبه قرار گرفته است. غلظتهای به دست آمده از محاسیات با حداکثر غلظت اشباع موردمقایسه قرار گرفته است . سطح پالایشی حاصله که به عنوان حداکثر غلظت مجاز مطرح می باشد با نتایج حاصله از آنالیز گاز کروماتوگرافی مورد مقایسه قرار گرفت که بیانگر آلودگی خاک محوطه واقع در جنوب پالایشگاه به ترکیب خطرناک نفتالین می باشد . در نهایت با توجه به ساختار این ترکیب و در نظر گرفتن خصوصیات ژئوتکنیکی منطقه روش پالایش گیاهی وروش های بیولوژیکی برای برطرف نمودن آلودگی تشخیص داده شده است .

کلیدواژه ها:

نفتالین ، فلورانتین ، استنشاق ، بلع تصادفی ، سطوح پالایشی