انتساب نشانگرهای AFLP به گروه های پیوستگی در لاین های هاپلویید مضاعف گندم

تعیین جایگاه نشانگرها و تهیه نقشه پیوستگی ژنوم گیاهان نقش مهمی در انتخاب به کمک نشانگر و به نژادی صفات مورد نظر دارد. به منظور انتساب نشانگرهای AFLP به نقشه پیوستگی گندم از ۱۱ ترکیب آغازگری PstI و MseI در ۱۰۷ لاین هاپلویید مضاعف گندم (Triticum aestivum L.) استفاده شد. نتایج تجزیه AFLP نشان داد که دامنه اندازه قطعات تکثیر شده (۶۶ نشانگر چند شکل) توسط ترکیبات آغازگری بین ۱۰۰ تا ۱۰۰۰ جفت باز (bp) متغیر بود. از بین ۶۶ نشانگر AFLP شناسایی شده در این مطالعه، ۹ درصد از نشانگرها دارای انحراف از نسبت تفرق ۱:۱ در یک جمعیت هاپلویید مضاعف بودند و از نقشه پیوستگی کنار گذاشته شدند. نتایج تجزیه پیوستگی نشانگرهای AFLP نشان داد که پس از حذف نشانگرهای دارای انحراف از نسبت ۱:۱، تعداد ۲۱ نشانگر (۴۳ درصد) به ژنوم B، ۲۰ نشانگر (۴۱ درصد) به ژنوم A و تعداد ۶ نشانگر (۱۲ درصد) به ژنوم D اختصاص یافت، ولی تعداد ۱۲ نشانگر به هیچ گروه ژنومی منتسب نشد. تعداد نشانگرهای منتسب به گروه های همیولوگی ۱ تا ۷ به ترتیب ۶ (۵/۱۲%)، ۷ (۵/۱۴%)، ۶ (۵/۱۲%)، ۴ (۳/۸%)، ۵ (۴/۱۰%)، ۹ (۷/۱۸%) و ۱۲ (۲۵%) بود. بیشترین تعداد نشانگرهای AFLP در این مطالعه به کروموزوم های A۷ (۷ نشانگر) و B۱ (۵ نشانگر) منتسب گردید. از بین نشانگرهای AFLP، P۰۶m۱۹-۷-۴، P۰۱m۱۹-۸-۶، P۰۴m۱۸-۹-۵، P۰۳m۲۲-۹-۶، P۰۸m۲۲-۱۱-۴، P۰۳m۲۲-۸-۳، P۰۴m۲۲-۹-۴،P۰۱m۲۴-۸-۲ و P۰۱m۲۴-۸-۴ در جایگاه هایی از گروه های پیوستگی A، B و D مکان یابی شدند که در نقشه اولیه دارای تراکم نشانگری کمتری بودند و بنابراین از پوشش بهتری در گروه های پیوستگی در مقایسه با سایر نشانگرهای AFLP برخوردار بودند.

کلیدواژه ها:

AFLP ، Linkage group ، Wheat. ، گندم ، گروه های پیوستگی ، AFLP