اثر سطوح مختلف گلوکوسینولات های جیره غذایی بر عملکرد جوجه های گوشتی

تعداد ۲۰۰ قطعه جوجه گوشتی سویه آرین در طرحی کاملا تصادفی به منظور برآورد اثر مقادیر گلوکوسینولات های جیره بر عملکرد جوجه‎های گوشتی در دوره آغازین (۰-۲۱روز) و رشد (۲۲-۴۲روز)، مورد آزمون قرار گرفتند. مقادیر گلوکوسینولات های جیره در دوره آغازین صفر، ۵/۷، ۱۵، ۵/۲۲و ۳۰ میکرومول در گرم ( به ترتیب تیمارهای آغازین ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵) و در دوره رشد صفر، ۷/۵، ۴/۱۱، ۱/۱۷ و ۸/۲۲ میکرومول در گرم ( به ترتیب تیمارهای رشد ۱، ۲، ۳، ۴ و ۵) جیره بود. مصرف خوراک جوجه ها در دوره رشد تحت تاثیر سطح گلوکوسینولات های جیره قرار گرفت (P<۰.۰۵) و کمترین مصرف خوراک در تیمار رشد۵ دیده شد. کمترین اضافه وزن جوجه ها در دوره آغازین و رشد به ترتیب در تیمار آغازین۵ و تیمار رشد۵ مشاهده شد(P<۰.۰۵). ضریب تبدیل غذایی تیمار آغازین۵ با سایر تیمارهای دوره آغازین و تیمار رشد۵ با دیگر تیمارها در این دوره تفاوت معنی دار داشت(P<۰.۰۵). در دوره آغازین بین اضافه وزن و سطح گلوکوسینولات های جیره و گلوکوسینولات های مصرفی هم بستگی منفی بالا ( به ترتیب ۳/۹۵- و۷/۹۴- درصد) و در دوره رشد هم بستگی منفی نسبتا بالایی (به ترتیب ۵/۶۹- و۴/۷۲- درصد) وجود داشت. این پژوهش نشان داد که سطح گلوکوسینولات های جیره در دوره های آغازین و رشد به ترتیب نباید بیش از ۳۶/۱۱ و ۱۱/۸ میکرومول در گرم جیره باشد. هم چنین بیشترین مقدار کنجاله کلزایی که در دوره آغازین و رشد می تواند در جیره جوجه های گوشتی به کار برده شود به ترتیب برابر ۱۳ و ۸ درصد جیره است.

کلیدواژه ها:

Glucosinolates ، Rapeseed meal ، Performance ، Broiler chicks ، گلوکوسینولات ها ، کنجاله کلزا ، عملکرد و جوجه های گوشتی