بررسی عملکرد زیر شکن های مختلف در استفاده با تراکتور مسی فرگوسن ۲۸۵

تراکم خاک یکی از عوامل تخریب خاک محسوب می گردد که بایستی تلاش گردد از ایجاد آن جلوگیری گردد. ولی در صورت ایجاد سخت لایه برای از بین بردن و خرد کردن آن از زیرشکن استفاده می گردد. در ایران استفاده از زیرشکن مرسوم معمول می باشد در حالیکه در کشور های توسعه یافته اغلب از پاراپلو استفاده می گردد. جهت ارزیابی زیرشکن های مختلف آزمایشات مزرعه ای به صورت طرح بلوک های کاملا تصادفی انجام گرفت. برای اینکه بتوانیم نیازهای کششی ادوات خاک رو اندازه گیری کنیم از یک دستگاهی به نام دینامومتر استفاده گردید. ظرفیت اندازه گیری آن برای نیروی افقی ۲۵ کیلو نیوتن بوده که می توانست جوابگوی نیاز ما باشد. واز سیستم جمع آوری داده ها دیتالاگر مدل DT۸۰۰ که به لپ تاپ وصل گردیده بود استفاده شد. از پروفایل متر برای اندازی گیری مساحت خاک سست شده استفاده گردید و همچنین از روش استفاده از الک های استادارد برای بررسی خردشدگی خاک استفاده شد. نتایج نشان داد که تیغه پاراپلو پره داراز نظر نیروی کششی و مساحت سست شده خاک بیشترین بوده و با توجه به این کمترین مقاومت ویژه را به خود اختصاص داد و به ترتیب پاراپلو ، زیرشکن مرسوم و کج ساق از نظر مقاومت ویژه در رده های بعدی قرار گرفتند نتیجه بدست آمده از خردشدگی خاک نشان داد که با افزایش عمق خاکورزی، خردشدگی خاک کاهش می یابد. پاراپلو پره دار، پاراپلو بدون پره ، کج ساق بدون پره و مرسوم به ترتیب کمترین مقدار خرد شدگی خاک را ایجاد کردند.

کلیدواژه ها:

زیرشکن ، مقاومت ویژه ، خردشدگی خاک ، دانه بندی ، دینامومتر