مقایسه مدل های رشد غیرخطی در جوجه های گوشتی

استفاده از مدلهای ریاضی جهت تخمین پدیده های بیولوژیکی مختلف مانند منحنی رشد و وزن بدن در یک سن خاص، نقش مهمی در مدیرت گله ها دارد. مدلهای مختلفی جهت برازش منحنیهای رشد ارائهشده است. در این مطالعه از مدلهای لجستیک و ریچاردز جهت تخمین منحنیهای رشد استفاده شد. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی و انتخاب بهترین مدل برای برازش منحنی رشد در جوجه های گوشتی است. بدین منظور تعداد ۷۰ قطعه جوجه نر گوشتی راس (سویه (۳۰۸ به صورت تصادفی از یک گله انتخاب و در ۵ تکرار که هر تکرار شامل ۱۴ پرنده بود قرار داده شد. تمام جوجه ها بهصورت هفتهای وزنکشی و داده های مربوط به آنها ثبت گردید. نکوئی برازش مدلها با استفاده از ضریب تبیین (R۲)، خطای جذر میانگین مربعات (RMSE) و انحراف از مشاهده (Bias) تعیین گردید. بر اساس معیارهای انتخابشده جهت نکوئی برازش مدلها، نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که مدل ریچاردز برازش بهتری را نسبت به مدل لجستیک برای منحنی رشد نشان داد.

کلیدواژه ها:

مدل غیرخطی ، منحنی رشد ، لجستیک ، ریچاردز ، مرغ گوشتی