ارزیابی مالی کشت صیفی جات به روش هیدروپونیک (مطالعه موردی؛ شهرستان لاهیجان، استان گیلان)

یکی از محورهای مهم پژوهش های امکان سنجی پروژه، ارزیابی مالی است. هر پروژه صرف نظر از نوع و اندازه بایستی صرفه اقتصادی داشته باشد. وجاهت اقتصادی یک پروژه حصول اطمینان از سودمندی سرمایه گذاری آن بوده و موجبات پایداری و ماندگاری آنرا فراهم می سازد. تصمیم گیری بر مبنای عایدی طرح ها در مقایسه با هزینه های مصرف شده اساس ارزیابی مالی طرح را تشکیل می دهد. بنابراین، در هر زمینه تولیدی انجام برآوردهای مالی به منظور بررسی، توجیه و در اولویت قرار گرفتن فعالیت ها ضروری می باشد. با توجه به موقعیت شهرستان لاهیجان در استان گیلان و وجود فرصت های محلی، سرمایه گذاری در تولید گیاهان گلخانه ای از ظرفیت مناسبی برخوردار است. در این راستا، در این پژوهش سعی شد تا ارزیابی مالی تولید صیفی جات به روش هیدروپونیک در این شهرستان، صورت گیرد. برای این منظور، چهار سناریو (سناریو :۱ اعمال نرخ بهره ۱۲٪ بر روی شاخصهای مالی تنزیلی، سناریو :۲ اعمال نرخ بهره ۱۵٪ بر روی شاخصهای مالی تنزیلی، سناریو :۳ اعمال نرخ بهره ۱۸٪ بر روی شاخصهای مالی تنزیلی و سناریو :۴ اعمال نرخ بهره ۳۰٪ بر روی شاخصهای مالی تنزیلی) طراحی شد و با استفاده از هفت شاخص مالی ارزش حال خالص (NPV)، نرخ بازده داخلی (IRR)، شاخص سودآوری (PI) و نسبت فایده به هزینه (B/C)، دوره بازگشت سرمایه (PBP)، معکوس دوره بازگشت سرمایه (PBPR)، نرخ بازدهی حسابداری (ARR)، طرح مورد ارزیابی قرار گرفت. در پایان، سناریو ها بر اساس جذابیت سرمایه گذاری طبقه بندی شد و سناریو مطلوب پیشنهاد گردید. نتایج نشان داد که در سناریوهای ۱، ۲ و ۳، مقدار NPV مثبت و IRR بدست آمده بیشتر از نرخ بهره پروژه، PI بزرگتر از ۱، BCR بزرگتر از ۱ و مقدار ARR زیاد است. در نتیجه طرح کشت صیفی جات به روش هیدروپونیک از نظر مالی سودآور است.

کلیدواژه ها:

شاخصهای مالی تنزیلی ، شاخصهای مالی غیرتنزیلی ، فایده ، هزینه ، توجیه مالی