ساخت های کنایی نشاندار در هورامی: تقابل دو رویکرد کمینه گرا

مقاله ی پیش رو درصدد است تا با تکیه بر امکانات نظری مفهوم فاز تحلیلی کمینه گرا از ساخت های کنایی نشاندار در گویش هورامی بدست دهد. در این راستا پس از اشاره به ویژگی های رویکرد مشخصه بنیادی که پیش تر برای توجیه خصوصیات منحصر بفرد این دسته از ساخت های زبانی در هورامی ارائه شده و نیز معرفی سازوکارهای دخیل در نظریه ی فاز، در نهایت تحلیل جدیدتری از ساخت های مورد بحث در سایه نظریه فاز بدست داده خواهد شد. مقایسه ی تحلیل های نظری فوق نشان می دهد که قائل شدن به مفهوم فاز و الزامات نظری مترتب بر آن نظیر شرط نفوذناپذیری فاز و صرف نظر از فرضیه ی گرو متمم ساز گسسته و فرافکن های بیشینه ی مبتدا و تاکید که در قالب تحلیل های مشخصه بنیاد این ساخت ها پیشنهاد داده شده اند، تصویری موجزتر و اقتصادی تر از فرایند اشتقاق نحوی ساخت های کنایی نشاندار ارائه می دهد. به لحاظ نظری دستاوردهای مقاله ی حاضر را می توان به مثابه ی تاییدی بر اهمیت اعمال ملاحظات مربوط به نظریه ی فاز در تعیین روند کلی فرایند اشتقاق نحوی ساخت های زبانی در چارچوب برنامه ی کمینه گرا دانست.  

کلیدواژه ها:

هورامی ، ساخت های کنایی نشاندار ، فرضیه ی گروه متمم ساز گسسته ، فاز ، شرط نفودناپذیری فاز