تبیین جامعه شناختی احساس ناامنی اجتماعی و تاثیر آن بر نابردباری اجتماعی (مورد مطالعه ساکنان بالای ۱۸ سال شهر تهران)

بردباری اجتماعی ازجمله مهم ترین نیازهای جوامع چندفرهنگی و چندقومیتی است. به همین میزان نابردباری اجتماعی نیز دارای اهمیت بوده و در صورت افزایش آن در جامعه می تواند مسائل و مشکلات عدیده ای را موجب شود. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی جامعه شناختی ارتباط بین احساس امنیت اجتماعی و نابردباری اجتماعی در تهران انجام شده است. روش آن کمی بوده و جامعه آماری آن عبارت است از کلیه شهروندان بالای ۱۸ سال شهر تهران. نمونه مورد مطالعه ۷۶۸ نفر است که بر اساس فرمول تعیین حجم نمونه کوکران برآورد شده و داده های مورد نیاز از طریق یک پرسشنامه محقق‎ساخته گردآوری شده است. از مجموع  پاسخگویان ۴۹.۴ درصد مرد و ۵۰.۶ درصد زن هستند. یافته های تحقیق بیانگر آن است که بین درآمد و نابردباری اجتماعی، رابطه معناداری وجود ندارد و این متغیر از پیش بینی تغییرات نابردباری اجتماعی ناتوان است؛ اما ارتباط بین متغیرهای سن و تحصیلات با نابردباری اجتماعی معنادار است. همچنین بین احساس امنیت اجتماعی، احساس محرومیت نسبی، احساس آنومی و نابردباری اجتماعی شهروندان تهرانی ارتباط معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

امنیت اجتماعی ، محرومیت نسبی ، آنومی ، نابردباری اجتماعی ، مناطق شهرداری تهران