روابط ساختاری سبک زندگی اسلامی و موفقیت تحصیلی با واسطه گری سازگاری با مدرسه در دانش آموزان دوره متوسطه دوم

هدف : در این پژوهش رابطه­ ساختاری سبک زندگی اسلامی و موفقیت تحصیلی با واسطه­گری سازگاری با مدرسه در دانش­آموزان دوره­ متوسطه­ دوم مورد بررسی قرار گرفت.روش :  روش تحقیق از نوع روش توصیفی- همبستگی و از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه­ی آماری پژوهش حاضر،کلیه­ی دانش­آموزان دوره­ی متوسطه­ی دوم شهر کرمان به تعداد ۷۳۷۰ نفر بودند. مشارکت کنندگان به تعداد ۳۸۰ نفر (۲۲۰ دختر و ۱۶۰ پسر) و با استفاده از روش تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند و به سه پرسشنامه­ سبک زندگی اسلامی کاویانی(۱۳۹۱)، موفقیت تحصیلی صالحی(۱۳۹۳) و سازگاری با مدرسه سینها و سینگ (۱۹۹۳) پاسخ دادند.تجزیه  و تحلیل داده­ها با روش تحلیل مسیر از نوع مدل­یابی معادلات ساختاری توسط نرم افزارهای SPSS۲۲ و AMOS۱۶ انجام شد. یافته ها : نتایج نشان داد ضریب مسیر بین متغیر سبک زندگی اسلامی و موفقیت تحصیلی در مدل اثرکامل بدون حضور متغیرمیانجی معنی دار است. همچنین یافته­ها اثر مستقیم سبک زندگی اسلامی بر  موفقیت تحصیلی را تایید می­کند و متغیر سازگاری با مدرسه این رابطه را واسطه­گری می­کند. نتیجه گیری : بر  این اساس می­توان پیشنهادکردکه به منظور افزایش این دو ویژگی تدابیری در جهت ارتقای مولفه­های سبک زدگی اسلامی دانش­آموزان  اندیشید.

کلیدواژه ها:

Islamic lifestyle ، academic success ، adaptation to school ، واژگان کلیدی: سبک زندگی اسلامی ، موفقیت تحصیلی ، سازگاری با مدرسه.