عوامل تاثیرگذار بر مقاومت فروروی در سه کاربری بایر، زراعی و نیشکر در برخی از خاکهای خوزستان

هدف از این پژوهش، تعیین و مقایسه پارامترهای تاثیرگذار بر مقاومت فروروی (PR) در سه کاربری بایر، زراعی و نیشکر دراراضی کشت و صنعت هفتتپه در استان خوزستان میباشد. بدین منظور، تعداد ۸۰ نمونه خاک از هر کاربری در دو عمق ۴۰-۰ و ۸۰-۴۰ سانتیمتری برای ایجاد معادلات رگرسیونی برآورد کننده PR جمعآوری گردید. به علاوه، امکان استفاده از شیب منحنی نگهداری رطوبت در نقطه عطف (شاخص S) در استخراج توابع رگرسیونی نیز بررسی شد. برای حذف اثرات محتوی رطوبتی بر PR، مقاومت فروروی در مکش ۳۳ کیلوپاسکال اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که پارامترهای تاثیرگذار بر PR در اراضی بایر متفاوت تر از اراضی زراعی و نیشکر میباشند. با کاهش ماده آلی و میانگین وزنی قطر خاکدانهها در اراضی زراعی و نیشکر، مقادیر PR به صورت لگاریتمی افزایش یافت. احیای زمینهای بایر با از بین بردن محدودیت شوری و سدیمی آنها و افزایش مقدار ماده آلی سبب افزایش شاخص S شد. هم چنین نتایج نشان داد که در مقادیر خیلی پایین شاخص S، مقاومت فروروی وابسته به نیروهای تراکمی خواهد بود و با کاهش بیشتر ماده آلی و میانگین وزنی قطر خاکدانهها و یا افزایش SAR، تغییر اندکی در مقاومت فروروی به وجود خواهد آمد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، شیب منحنی نگهداری رطوبت در نقطه عطف