بررسی وضعیت رشدی و میزان مقاومت به سرمای بهاره در برخی از ارقام و ژنوتیپ های بادام پیوند شده روی پایه GF۶۷۷

این تحقیق در قالب دو آزمایش جداگانه در طی سال های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۲ در موسسه نهال و بذر کرج انجام شد. در آزمایش اول، میزان رشد پیوندک ها، میزان مقاومت به سرمای دیررس بهاره و میزان پرولین در ۱۰ رقم و ژنوتیپ بادام پیوند شده روی پایه GF۶۷۷ شامل (’تونو ‘،’ نان پاریل‘، ’شکوفه‘، ’سهند ‘،’مامایی‘، ’شاهرود ۱۲‘، A۲۰۰’ ‘،’ ۲۵-۱‘،’ ۱۶-۱ ‘ و ’۴۰-۱۳ ‘) با ۱۰ تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی و در آزمایش دوم، وضعیت رشدی آنها در طی دو ماه به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با دو فاکتور زمان و ژنوتیپ و با ۱۰ تکرار در موسسه نهال و بذر کرج بررسی شد. نتایج نشان داد، میزان رشد پیوندک های رقم شکوفه در هر دو سال از سایر ارقام و ژنوتیپ های بررسی شده در این تحقیق، بیشتر بود. میزان رشد پیوندک های رقم شکوفه در سال اول و دوم به ترتیب ۱۵/۵۴ و ۴۸/۵۳ سانتیمتر بود. همچنین در هر دو سال، رقم’مامایی ‘و ژنوتیپ ’ ۲۵-۱‘ کمترین ارتفاع پیونک را داشتند. با وجود اینکه در سال اول آزمایش، شروع برگ دهی در رقم شکوفه از ارقامی همچون ’مامایی ‘ و ’شاهرود ۱۲‘ دیرتر بود، ولی میزان خسارت ناشی از سرمازدگی دیررس بهاره در پیوندک های این رقم از سایر ارقام بیشتر بود. ژنوتیپ ’۴۰-۱۳ ‘ بیشترین مقاومت نسبت به سرمای دیرس بهاره را نشان داد که بیشترین میزان تولید پرولین (۷۵/۲۹ میلی مول بر گرم وزن تازه) را نیز دارا بود.

کلیدواژه ها:

بادام ، پایه GF۶۷۷ ، پرولین ، سرعت رشد ، سرمای دیررس بهاره