عملکرد اقتصادی جیره های فرموله شده با سطوح مختلف انرژی و اسیدهای آمینه در جوجه های گوشتی

زمینه مطالعاتی: خوراک مصرفی جوجه های گوشتی هم از لحاظ بهبود عملکرد و هم از لحاظ کاهش هزینه­های تولید  فاکتور بسیار مهمی در صنعت طیور می­باشد. هدف: این مطالعه به منظور ارزیابی جیره­های حاوی سطوح مختلف انرژی و اسیدهای آمینه بر عملکرد و ارزش اقتصادی جوجه­های گوشتی انجام شد. روش کار: تعداد ۱۴۴۰ قطعه جوجه گوشتی ۱۱ روزه  سویه راس ۳۰۸ به صورت فاکتوریل در قالب یک طرح کاملا تصادفی با ۱۲ تیمار که شامل ۳ سطح انرژی (۱۰۰، ۹۵ و ۹۰٪ احتیاجات توصیه شده راس) و ۴ سطح پروتئین و اسیدهای آمینه ضروری (۱۰۰،۱۰۵، ۹۵ و ۹۰٪ احتیاجات) استفاده شد. نتایج: بررسی اثرات اصلی نشان داد که استفاده از سطوح مختلف انرژی، تاثیر معنی­داری بر مصرف خوراک و افزایش وزن جوجه­ها نداشت، در حالی­که سطح ۹۰٪ انرژی در جیره، باعث کاهش معنی­دار هزینه خوراک به ازای واحد وزن زنده شد. استفاده از سطح ۹۰٪ اسیدهای آمینه به عنوان اثر اصلی در جیره باعث کاهش معنی­دار در افزایش وزن روزانه و هزینه خوراک گردید. در رابطه با اثرات متقابل انرژی و اسیدهای آمینه، جوجه­های تغذیه شده با جیره­های حاوی سطوح ۱۰۰٪ انرژی و ۹۵٪ اسیدهای آمینه، ۹۵% انرژی و ۱۰۰% اسیدآمینه و همچنین ۹۵ و ۹۰٪ انرژی و ۱۰۵٪ اسیدهای آمینه بیشترین افزایش وزن روزانه بدن را دارا بودند. کمترین افزایش وزن بدن و همچنین کمترین هزینه خوراک، مربوط به تیمار دارای سطح ۹۰٪ انرژی و اسیدهای آمینه بود. بین جیره­های حاوی ۹۵٪ انرژی و ۹۰٪ اسیدهای آمینه و جیره استاندارد از لحاظ عملکردی اختلاف معنی­داری مشاهده نشد. در صورتی که استفاده از جیره با سطوح ۹۵٪ انرژی و ۹۰٪ اسیدآمینه، باعث کاهش معنی­دار هزینه خوراک گردید. نتیجه­گیری نهایی: به طور کلی می­توان بیان کرد که استفاده از سطح ۹۵٪ انرژی به همراه سطح ۹۰٪ اسیدهای آمینه، در جیره جوجه­های گوشتی از سویی بهترین عملکرد را به دنبال داشت و از سوی دیگر باعث کاهش نسبی در هزینه خوراک گردید.

کلیدواژه ها:

اسیدهای آمینه ، انرژی ، جوجه گوشتی ، عملکرد ، هزینه خوراک مصرفی