تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین خام جیره بر عملکرد رشد، خصوصیات لاشه و راندمان انرژی و پروتئین دوره آغازین بلدرچین های ژاپنی

زمینه مطالعاتی: سطح مطلوب انرژی و پروتئین مورد نیاز بلدرچین ژاپنی در دوره های مختلف پرورش (آغازین، رشد و پایانی) باعث بهبود رشد و عملکرد پرنده می شود. هدف: بررسی تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین جیره بر راندمان انرژی و پروتئین، خصوصیات لاشه و عملکرد بلدرچین های ژاپنی در دوره آغازین. روش کار: آزمایشی با استفاده از ۴۵۰ قطعه جوجه یک روزه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی به روش آزمون فاکتوریل ۳×۳ با ۵ تکرار و ۱۰ قطعه جوجه در هر تکرار برای مدت ۱۰ روز بر روی بستر انجام شد. جیره های آزمایشی شامل ۳ سطح انرژی قابل متابولیسم (۲۷۰۰، ۲۸۰۰ و ۲۹۰۰ کیلوکالری در هر کیلوگرم جیره غذایی) و ۳ سطح پروتئین خام (۲۴، ۲۵ و ۲۶ درصد) بودند. در پایان دوره آزمایشی یک قطعه پرنده از هر تکرار به صورت تصادفی انتخاب و جهت بررسی خصوصیات لاشه کشتار گردید. نتایج: پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی انرژی ۲۸۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم و ۲۴ درصد پروتئین خام، بازدهی لاشه، وزن ران و افزایش وزن کمتر و ضریب تبدیل خوراک بیشتری در مقایسه با پرندگان سایر تیمارها داشتند (۰۵/۰>P). افزایش سطح پروتئین جیره تاثیری بر افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک نداشت (۰۵/۰انرژی (۲۹۰۰ کیلوکالری) موجب کاهش ضریب تبدیل خوراک گردید درحالی که مصرف ۲۸۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم انرژی باعث کاهش وزن گیری در مقایسه با سطح پایین و بالای انرژی گردید (۰۵/۰>P). همچنین اثر متقابل بین سطوح انرژی و پروتئین، برای افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک مشاهده گردید (۰۵/۰>P). همچنین مشخص گردید که سطح انرژی قابل متابولیسم جیره بر راندمان پروتئین، تاثیر معنی داری داشت (۰۵/۰>P)، به نحوی که پرندگان تغذیه شده با سطح انرژی ۲۹۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم، راندمان پروتئین بهتری را نشان دادند. با افزایش انرژی جیره، پروتئین مصرفی به لحاظ عددی کاهش یافت (۰۹۵/۰=P). علاوه براین سطح پروتئین جیره بر مقدار پروتئین مصرفی تاثیر معنی دار داشت، به طوری که با افزایش سطح پروتئین جیره از ۲۴ به ۲۶ درصد، پروتئین مصرفی توسط پرندگان نیز افزایش پیدا کرد (۰۵/۰>P). پرندگان تغذیه شده با سطوح انرژی ۲۷۰۰ و ۲۹۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم به ترتیب بیشترین و کمترین درصد پروتئین لاشه را داشتند (۰۵/۰>P) و پرندگان تغذیه شده با ۲۵ و ۲۶ درصد پروتئین خام بیشترین و پرندگان تغذیه شده با ۲۴ درصد پروتئین خام کمترین درصد رطوبت لاشه را نشان دادند (۰۵/۰>P). نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد می کند که استفاده از سطح انرژی ۲۷۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم و سطح پروتئین خام ۲۴ درصد در جیره آغازین، موجب بهبود عملکرد تولیدی بلدرچین های ژاپنی می شود. زمینه مطالعاتی: سطح مطلوب انرژی و پروتئین مورد نیاز بلدرچین ژاپنی در دوره های مختلف پرورش (آغازین، رشد و پایانی) باعث بهبود رشد و عملکرد پرنده می شود. هدف: بررسی تاثیر سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم و پروتئین جیره بر راندمان انرژی و پروتئین، خصوصیات لاشه و عملکرد بلدرچین های ژاپنی در دوره آغازین. روش کار: آزمایشی با استفاده از ۴۵۰ قطعه جوجه یک روزه بلدرچین ژاپنی در قالب طرح کاملا تصادفی به روش آزمون فاکتوریل ۳×۳ با ۵ تکرار و ۱۰ قطعه جوجه در هر تکرار برای مدت ۱۰ روز بر روی بستر انجام شد. جیره های آزمایشی شامل ۳ سطح انرژی قابل متابولیسم (۲۷۰۰، ۲۸۰۰ و ۲۹۰۰ کیلوکالری در هر کیلوگرم جیره غذایی) و ۳ سطح پروتئین خام (۲۴، ۲۵ و ۲۶ درصد) بودند. در پایان دوره آزمایشی یک قطعه پرنده از هر تکرار به صورت تصادفی انتخاب و جهت بررسی خصوصیات لاشه کشتار گردید. نتایج: پرندگان تغذیه شده با جیره حاوی انرژی ۲۸۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم و ۲۴ درصد پروتئین خام، بازدهی لاشه، وزن ران و افزایش وزن کمتر و ضریب تبدیل خوراک بیشتری در مقایسه با پرندگان سایر تیمارها داشتند (۰۵/۰>P). افزایش سطح پروتئین جیره تاثیری بر افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک نداشت (۰۵/۰انرژی (۲۹۰۰ کیلوکالری) موجب کاهش ضریب تبدیل خوراک گردید درحالی که مصرف ۲۸۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم انرژی باعث کاهش وزن گیری در مقایسه با سطح پایین و بالای انرژی گردید (۰۵/۰>P). همچنین اثر متقابل بین سطوح انرژی و پروتئین، برای افزایش وزن و ضریب تبدیل خوراک مشاهده گردید (۰۵/۰>P). همچنین مشخص گردید که سطح انرژی قابل متابولیسم جیره بر راندمان پروتئین، تاثیر معنی داری داشت (۰۵/۰>P)، به نحوی که پرندگان تغذیه شده با سطح انرژی ۲۹۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم، راندمان پروتئین بهتری را نشان دادند. با افزایش انرژی جیره، پروتئین مصرفی به لحاظ عددی کاهش یافت (۰۹۵/۰=P). علاوه براین سطح پروتئین جیره بر مقدار پروتئین مصرفی تاثیر معنی دار داشت، به طوری که با افزایش سطح پروتئین جیره از ۲۴ به ۲۶ درصد، پروتئین مصرفی توسط پرندگان نیز افزایش پیدا کرد (۰۵/۰>P). پرندگان تغذیه شده با سطوح انرژی ۲۷۰۰ و ۲۹۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم به ترتیب بیشترین و کمترین درصد پروتئین لاشه را داشتند (۰۵/۰>P) و پرندگان تغذیه شده با ۲۵ و ۲۶ درصد پروتئین خام بیشترین و پرندگان تغذیه شده با ۲۴ درصد پروتئین خام کمترین درصد رطوبت لاشه را نشان دادند (۰۵/۰>P). نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد می کند که استفاده از سطح انرژی ۲۷۰۰ کیلوکالری در کیلوگرم و سطح پروتئین خام ۲۴ درصد در جیره آغازین، موجب بهبود عملکرد تولیدی بلدرچین های ژاپنی می شود.

کلیدواژه ها:

انرژی ، بلدرچین ژاپنی ، پروتئین ، خصوصیات لاشه ، عملکرد