بررسی میزان امید به آینده در بین دانشجویان و عوامل موثر بر آن

  امید به آینده، یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر کیفیت زندگی و شادابی افراد جامعه و به ویژه نسل جوان است. وقتی امید به آینده در ارتباط با قشر دانشجو به عنوان آینده سازان جامعه مطرح می شود، اهمیت آن دوچندان می شود. هدف از پژوهش حاضر، سنجش میزان امید به آینده در بین دانشجویان دانشگاه تبریز و برخی از عوامل موثر بر آن است. نمونه آماری تحقیق حاضر ۴۰۳ نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز بوده اند که به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب مطالعه شده اند. نتایج تحقیق حاکی از آن است که امید به آینده در بین دانشجویان مقاطع تحصیلی مختلف با هم متفاوت است. همچنین، نتایج تحقیق نشان داد که با اینکه امید به آینده بر عملکرد تحصیلی دانشجویان موثر است، ولی از بین ویژگی های عمومی و فردی آنان فقط سن به صورت ضعیفی با امید به آینده ارتباط داشته است. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان می دهد که امید دانشجویان به آینده از میزان دینداری، انسجام و اعتماد اجتماعی (از ابعاد سرمایه اجتماعی) و سرمایه فرهنگی متاثر می گردد. این متغیرها بر روی هم، ۲۸ درصد از تغییرات متغیر امید به آینده را تبیین می کنند. یافته های تحقیق نشان می دهد که امید به آینده در بین دانشجویان بیشتر از اینکه از ویژگی های فردی تاثیر بپذیرد، از عوامل ساختاری متاثر است.

کلیدواژه ها:

امید ، دینداری ، انسجام اجتماعی ، اعتماد اجتماعی ، مشارکت اجتماعی ، سرمایه فرهنگی