تحلیل رابطه جامعه شناختی سبک زندگی و گرایش به حقوق شهروندی (مطالعه موردی دانشجویان پیام نور خراسان جنوبی)

      شهروندی به عنوان رویکردی است که به انواع حقوق انسانی در جامعه اشاره می کند و تعامل بین فرد و جامعه را جهت می دهد. تلاش برای توسعه و حفظ حقوق شهروندی اهمیت بنیادین خود را همچنان حفظ کرده است. این حقوق فراهم آورنده عرصه هایی است که می تواند، بحث و گفتگو درباره سبک زندگی را فراهم آورد. هدف از این مقاله تبیین جامعه شناختی سبک زندگی و رابطه آن با گرایش به حقوق شهروندی است. مبانی نظری متاثر از آراء و نظریات گیدنز است. با توجه به روش پیمایش و مطالعه میدانی در بین دانشجویان دانشگاه واحد تحلیل فرد در نظر گرفته شده است. شیوه نمونه گیری طبقاتی سیستماتیک و حجم نمونه مورد مطالعه بر اساس فرمول کوکران ۳۷۳ در نظر گرفته شده است. شاخص سبک زندگی با ابعاد (مدیریت بدن، اوقات فراغت، سلیقه هنری و سلیقه هنری و مصرفی) و گرایش به حقوق شهروندی در ابعاد گرایش به (حقوق مدنی، سیاسی، اجتماعی) مورد مطالعه قرار گرفته است. آلفای کرونباخ به دست آمده از یافته های اطلاعات ۷۳% بوده است؛ جمع آوری اطلاعات از طریق ابزار پرسشنامه محقق ساخته انجام شده و با استفاده از نرم افزار۲۰ Spss و بهره مندی از آماره های استنباطی (رگرسیون و پیرسون) و توصیفی در نهایت، نتیجه گرفته شد که به طورکلی شاخص سبک زندگی بر گرایش به حقوق شهروندی تاثیرگذار است. همچنین سبک زندگی بر گرایش به حقوق مدنی، حقوق اجتماعی و حقوق سیاسی تاثیر دارد. نحوه اوقات فراغت و سلیه هنری و مصرفی نیز بر گرایش به حقوق شهروندی تاثیر دارد ولی نحوه مدیریت بدن با گرایش به حقوق شهروندی رابطه ای ندارد. بنابراین پیشنهادهایی می توان برای این تاثیرگذاری مطرح کرد.   

کلیدواژه ها:

حقوق شهروندی ، جامعه شناسی ، سبک زندگی ، گیدنز ، گرایش ، مدرنیته