تحلیل شبکه هم تالیفی در جامعه شناسی ایران

            این پژوهش با هدف بررسی میزان توسعه یافتگی جامعه شناسی در ایران به تحلیل شبکه هم تالیفی در سه نشریه «مجله جامعه شناسی ایران»، «مطالعات جامعه شناختی» و « فصلنامه علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی» در طی سال های ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۰ با استفاده از نرم افزار پاجک می پردازد. بن مایه نظری این مطالعه را آراء کالینز در جامعه شناسی علم تشکیل می دهد. نتایج، حاکی از آن است که به علت عدم هنجارمندی روابط علمی در جامعه شناسی ایران، ضرورتا میزان خلاقیت و تولیدات علمی اشخاص وابسته به ساختار محلی فرصت آنان نیست. شبکه هم تالیفی مرکب از مولفه های پراکنده و دارای اندازه تراکم اندکی است. بزرگترین مولفه با ۱۰۹ راس حدود ۲۵ درصد رئوس شبکه را شامل می شود. حدود نیمی از مولفه ها دو راسی هستند و در واقع از کل شبکه جدا مانده اند. تراکم شبکه همکاری های دانشگاهی حدودا ۰۸/۰ بوده که بیانگر آن است که تنها هشت درصد از روابط ممکن میان دانشگاه ها برقرار است. بنابراین توسعه این دانش در ایران با تردید جدی مواجه است. مرحوم محمد عبداللهی به عنوان برترین جامعه شناس چه به لحاظ میزان تولیدات علمی و چه به لحاظ کیفیت آن، با بیشترین سرمایه فرهنگی و انرژی عاطفی شناخته شد.   

کلیدواژه ها:

جامعه شناسی علم ، هم تالیفی ، سرمایه فرهنگی ، انرژی عاطفی ، ساختار محلی فرصت ، سرمایه فرهنگی رسوب شده