نقد بلاغی و سبکی رباعیات حافظ
محل انتشار: پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت، دوره: 4، شماره: 2
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 412
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLCR-4-2_002
تاریخ نمایه سازی: 26 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
این مقاله درصدد است ویژگی های بلاغی و سبک شناسی رباعیات حافظ را بررسی کند. این قالب ادبی، در دیوان حافظ، سهم عمده و بسزایی را به نسبت غزلیات ندارد، اما ازآنجاکه این شاعر پرآوازه، روح و عصاره تعدادی از درونیات و نفسانیات خود را به صورت این قالب دمیده، به جای خود درخور توجه است. با فرض صحت انتساب، سعی شده است رباعیات حافظ از دیدگاه هایی چند همچون بررسی محتوا، تصویرسازی، صنایع ادبی، زیبایی شناسی محک زده شود تا بتوان درباره اش داوری علمی کرد. بدین منظور، این پژوهش در سه سطح فکری، ادبی، زیبایی شناسی نمایانده شده است. بررسی این رباعیات نشان می دهد که حتی شاعر بزرگ و بلندآوازه ای چون حافظ، با وجود آن اشتهار و توانایی و سیطره بی بدیل خود در قالب ادبی غزل که او را شهره جهانیان ساخته است، نتوانسته چنانکه باید در نوع ادبی رباعی توفیقی بیابد؛ از دلایل این امر می توان به تناسب نداشتن معنای مصراع ها و توفیق نیافتن برخی از نمادها و نبودن استدلال های منطقی پشت گزاره ها اشاره کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
امید مجد
دانشیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران
حمیده غلامی
دانش آموخته کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز