واسنجی یک مدل تصحیح بارش ماهواره ای فصلی برای افزایش دقت بیلان آبی در مناطق خشک ایران
محل انتشار: نشریه آبیاری و زهکشی ایران، دوره: 14، شماره: 2
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 293
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IDJ-14-2_027
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
بارندگی به عنوان یکی از مهم ترین متغیرهای ورودی برآورد بیلان یک حوضه آبریز، همواره مورد توجه قرار گرفته است. ارزیابی و تصحیح داده های سنجش از دور بارش به عنوان مکمل داده های بارش زمینی در ایران که بیشترین وسعت آن را مناطق خشک و نیمه خشک تشکیل می دهد، ضروری می باشد. بر همین اساس در این پژوهش، داده های بارش ۶ ایستگاه سینوپتیک در ۳ اقلیم ایران (فراخشک، خشک و نیمه خشک) به عنوان مبنا در دوره زمانی ۲۰ ساله (۱۹۹۸-۲۰۱۷) انتخاب گردید. داده های بارش ماهانه ماهواره ای (TMPA-۳B۴۳) (به صورت فصلی) مورد ارزیابی قرار گرفته و با کمک مدل حاصل ضربی تصحیح شدند. ارزیابی نتایج با کمک شاخص های ضریب همبستگی (R)، میانگین انحراف خطا(MBE)، میانگین قدرمطلق خطا(MAE) و جذر میانگین مربعات خطا(RMSE) انجام پذیرفت. بر اساس نتایج مقادیر تصحیح نشده، ضریب همبستگی از ۷۹/۰ برای ایستگاه گرمسار تا ۹۵/۰ برای ایستگاه رامهرمز متغیر بود. در هر سه اقلیم داده های ماهواره ای دارای بیش برآورد بودند. پس از اعمال مدل حاصل ضربی بر داده ها، پارامتر فصلی V جهت تصحیح داده های ماهواره ای برای اقلیم های مختلف به دست آمد. پس از تصحیح، شاخص های ارزیابی به ویژه در معیار میانگین انحراف خطا با کاهش قابل ملاحظه ای مواجه شدند. مقادیر این خطا در پیکسل های متناظر ایستگاه های گرمسار، بشرویه، ساوه به ترتیب به ۱/۰ برای فصل بهار، ۴/۰ برای فصل پاییز و ۷/۰ برای فصل زمستان برحسب میلی متر کاهش یافتند. با توجه به نتایج پارامتر تصحیح در هر سه اقلیم مورد مطالعه، در فصل پاییز بیشترین بیش برآوردی مشاهده شد. برای ایستگاه های قزوین(نیمه خشک)، گرمسار(فراخشک) و ساوه(خشک) در این فصل به ترتیب با ضرایب تصحیح ۶۴/۰، ۶۷/۰ و ۷۹/۰ بیشترین تصحیح اعمال شد. بر اساس نتایج به دست آمده، می توان از مدل واسنجی استفاده شده برای تصحیح داده های فصلی سنجش از دور در مناطق خشک بهره برد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هادی غفوریان
گروه مهندسی آب؛ دانشگاه فردوسی مشهد
سیدحسین ثنایی نژاد
استاد گروه علوم و مهندسی آب- دانشکده کشاورزی- دانشگاه فردوسی مشهد
مهدی جباری نوقابی
دانشگاه فردوسی مشهد
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :