تبخیر از سطح خاک سنگریزه ای بدون پوشش، متاثر از مقدار سنگریزه و بافت خاک

در کشت دیم، کاهش هدر رفت رطوبت خاک از مهم ترین عوامل موفقیت محسوب می گردد. در تحقیق حاضر، به منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف سنگریزه و بافت خاک بر میزان رطوبت خاک فاقد پوشش، آزمایشی در قالب طرح کامل تصادفی با ۱۲ تیمار و ۳ تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه نوع بافت خاک لومی شنی، لومی و سیلتی رسی حاوی صفر، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد حجمی سنگریزه بودند. نتایج نشان داد که هر دو عامل بافت و سنگریزه تاثیر آماری معنی داری بر مقدار آب موجود در خاک دارند. بطوریکه بیشترین میزان درصد کاهش آب خاک در خاک سیلتی رسی با ۲۰ درصد حجمی سنگریزه (۴/۹۹ درصد) و کمترین میزان آن در خاک لومی با ۱۰ درصد حجمی سنگریزه (۱/۸۸ درصد) اتفاق افتاد. بررسی اثر بر هم کنش بین بافت و درصد سنگریزه نیز، تنها بر تبخیر تجمعی از سطح خاک معنی دار بود. بطوریکه افزایش حجم سنگریزه باعث کاهش درصد حجمی خاک و در نتیجه کاهش آب موجود در خاک و تبخیر گردید. بنابراین جمع آوری سنگریزه های مزرعه و استفاده از آن ها به عنوان خاکپوش و یا کشت در مناطقی که سنگریزه-های کمتری وجود دارد، کمک شایانی به حفظ رطوبت خاک در کشت دیم خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

بافت خاک ، تبخیر ، خاک بدون پوشش ، سنگریزه