تحلیل اثرات اقتصادی انعطاف پذیری در طرح های جامع شهر

طرح های جامع شهر، با قدمتی کمتر از نیم قرن در ایران، راهگشای مسئولان در تخصیص بهینه اراضی (کاربری اراضی)، تراکم ساختمانی، ترافیک شهری، و توسعه آتی شهر بوده اند. در این مدت اندک، ماهیت خود طرح ها نیز دستخوش تغییر شده است. نگرش منعطف و راهبردی- ساختاری به مسائل شهر و پدیداری طرح های جامع منعطف در این راستا بوده است. چنین اظهار می شود که این طرح ها، مشکلات طرح های قبلی را که به صورت ثابت و غیرمنعطف تهیه می شدند. نظیر رانت حاصل از طرح، ساخت و ساز خارج از محدوده و کاهش سرعت ساخت و ساز و ایجاد بافت فرسوده نخواهد داشت. در این مقاله، ضمن معرفی دو نوع طرح ثابت و منعطف، با تبیین فروض هر یک از طرح ها و تبدیل آن به زبان اقتصادی، به ارائه مدل اقتصادی برای هر دو طرح می پردازیم و از طریق تحلیل مدل دو نوع طرح را ارزیابی می نماییم و معایب و مزایای آنها را بر می شماریم.