کاربرد داده‎های عنصری در بازسازی شرایط اکسیداسیون - احیای دیرینه سازند قم در برش خانی‎آباد، جنوب خاوری کاشان

در مطالعه حاضر، سازند قم در برش چینه شناسی خانی‎آباد واقع در جنوب خاوریکاشان ازنظر داده‎های ژئوشیمیایی بررسی شد. این سازند در برش مطالعه شده ۷۰ متر ضخامت دارد و از لایه های نازک تا ضخیم و توده ای سنگ آهک، سنگ آهک رسی و مارن تشکیل شده است. مطالعه های پتروگرافی نشان می‎دهند فرامینیفرها، جلبک قرمز، خارپوستان، بریوزوئر، دوکفه ای ها، شکم پایان، مرجان ها و پلوییدها مهم ترین اجزای سازند قم هستند که در کمربندهای رخساره‎ای لاگون و پشته سدی ته نشست شده اند. داده های ژئوشیمیایی بیان کننده ته‎نشست کربناته سازند قم در محیط عمدتا نیمه بسته تا باز دیاژنتیکی است. همچنین تغییرات منگنز و نسبت وانادیم به کروم و مولیبدن به زیرکن بیان کننده ته نشست رسوبات کربناته سازند قم عمدتا در شرایط نیمه احیایی هستند. تطابق نسبت وانادیم به کروم، مقادیر منگنز، سدیم و باریم با آلوکم های زیستی و کمربندهای رخساره ای شناسایی شده نشان می دهد فراوانی این عناصر در بخش های کم عمق لاگونی به سمت خشکی، میانه لاگون و بخش های لاگونی به سمت پشته سدی متفاوت است. در بخش های میانه لاگون که انرژی کمتر است، مقدار باریم و منگنز و نسبت وانادیم به کروم نسبت به سایر بخش‎ها افزایش یافته و بیان کننده نیمه احیایی بودن بیشتر این محیط نسبت به سایر بخش‎ها ست. در بخش هایی از لاگون که نزدیک پشته سدی قرار دارند، نسبت وانادیم به کروم، منگنز و مقدار عنصر باریم نسبت به سایر بخش‎ها کمتر است و شرایط محیطی اکسیدی تا نیمه اکسیدی را نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

سازند قم ، عناصر فرعی ، شرایط اکسیداسیون و احیای دیرینه ، ایران مرکزی