مدل نگرش و جهت گیری جامعه والیبال ایران با اسناد خوش بینانه و بدبینانه

هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل نگرش و جهت گیری جامعه والیبال ایران با اسناد خوش بینانه و بدبینانه بود. روش پژوهش توصیفی–تحلیلی بود. تعداد ۲۸۸ نفر از بین بازیکنان لیگ والیبال زنان و مردان ایران به روش نمونه ­گیری خوشه ­ای انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسش نامه های سبک اسنادی خود گزارشی، نگرش ورزشی ویلیس و پرسش نامه جهت ­گیری ورزشی گیل و همکاران بود. از روش­های آماری همبستگی پیرسون، فریدمن، واریانس، واتسون، سوبل و معادلات ساختاری برای مدل سازی با نرم افزار پی ال اس استفاده گردید. نتایج نشان داد بین سبک اسنادی با جهت گیری ورزشی و نگرش ورزشی رابطه معناداری وجود ندارد. با وجود این، بین نگرش ورزشی با جهت گیری ورزشی رابطه معناداری وجود داشت. همچنین تحلیل رگرسیون نشان داد مولفه های موفقیت و قدرت توانایی پیش­بینی جهت­ گیری ورزشی را دارند. در اولویت نگرش ورزشی مولفه موفقیت، قدرت و مولفه اجتناب از شکست در رتبه اول تا سوم بود. روایی همگرا و روایی واگرا مدل نیز مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

سبک اسنادی خوش بینانه ، بدبینانه ، انگیزش قدرت ، موفقیت ، اجتناب از شکست ، جهت گیری ورزشی