طراحی یک الگو از رابطه بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی آموزشی

هدف و روش پژوهش: هدفاینتحقیق، طراحی یک الگو از رابطه بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگیآموزشیبین دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه است. روش پژوهش، از نوع توصیفی و ییمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، دانشجویان تحصیلات تکمیلی دو دانشگاه مشهد و حکیم سبزواری هستند. نمونه های آماری این پژوهش را ۳۳۵ نفر تشکیل می دهند که در مقطع زمانی ۹۵-۱۳۹۴ به طور تصادفی انتخاب شده اند. داده های جمع آوری شده با دو پرسش نامه سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی آموزشی در نرم افزار SPSSورژن ۲۲ تحلیل شده است.نتایج: ضریب آلفای کرونباخ در گویه های سرمایه اجتماعی ۸۹۶/۰ برآورد شده است. ضریب آلفای کرونباخ در پرسش نامه در کیفیت زندگی آموزشی (نه متغیر) بین حداقل ۷۱۲/۰ ( توانایی علمی دانشجو) و حداکثر ۸۸۱/۰ (انسجام آموزشی) برآورد شده است. نتایج این بررسی نشاندادشرایط درخور قبولی از شاخص های کیفیت زندگی آموزشی در بین دانشجویان دانشگاه وجود دارد. متغیرهای شناخت علمی و مشارکت علمی، بیشترین نقش را در مولف های سرمایه اجتماعی دارند. دو متغیر توانایی علمی و پیشرفت و ماجراجویی بر کیفیت زندگی آموزشی بیشترین همبستگی را دارند و همین طور ببشترین ضریب همبستگی متغیرهای کیفیت زندگی به دو متغیر توانایی علمی و پیشرفت و ماجراجویی تعلق دارد. به دنبال آن متغیرهای تعهدات علمی و نگرش مثبت به دانشگاه، اهمیت زیادی در ارتقای کیفیت زندگی آموزشی آنان دارند.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی آموزشی ، سرمایه اجتماعی ، دانشگاه ، تحصیلات تکمیلی