خوانش ساختارشکنی تقابل های دوگانه در رمان «یومیات مطلقه»( بر اساس دیدگاه های هلن سیکسو)

طلاح تقابل های دوگانه یکی از اساسی ترین مفاهیم نقد ساختارگرایی، پساساختارگرایی، زبان شناسی و نشانه شناسی است که ضمن ریشه داشتن در نظریات سوسور و بر نظریه های ساختارشکنی دریدا تکیه دارد. هلن سیکسو (۱۹۳۷م-) نویسنده و فمینیست فرانسوی به تاسی از دریدا (۱۹۳۰-۲۰۰۴م) و لاکان (۱۹۰۱-۱۹۸۱م) در نظریه شالوده شکنی خود به واژگونه کردن تقابل های دوگانه اعتقاد دارد. هیفاء بیطار(۱۹۶۰م-) نویسنده معاصر سوری است که درآثار خود جایگاه کنونی زنان را در جوامع سنتی و عربی ارزیابی می کند. رمان «یومیات مطلقه» اولین رمان وی است که نویسنده در آن، در پی انتقام گرفتن از قوانین ظالمانه کلیسا در حق زنان بر می آید و برای بازیابی هویت زنان در پی واژگون کردن تقابل های دوگانه جامعه مردسالار تلاش می-کند. این جستار در خوانشی ساختارشکنانه، تقابل های دوگانه اصل/ دیگری، کنشگری/ کنش پذیری، عشق/ ازدواج سنتی و سکوت/ سخن گفتن را- که در رمان حضوری پررنگ دارند- بر مبنای تئوری های سیکسو تحلیل کرده است. مهم ترین نتیجه حاصل از تحلیل رمان مذکور را می توان به مواردی از قبیل تلاش هیفاء برای بازسازی اصالت زنان، دگرگون سازی تقابل های دوتایی نظام مردسالار و نوشتن تجربه های شخصی او اشاره نمود، که خمیرمایه تئوری های سیکسو را تشکیل می دهد

کلیدواژه ها:

قابل های دوگانه ، سیکسو ، هیفاء بیطار ، یومیات مطلقه