تاثیر ساخت مجموعه‎های امنیتی بر امنیت منطقه‎ای (مطالعه‎ی موردی مجموعه‎ی امنیتی خلیج فارس)

مجموعه‎های امنیتی یکی از مفاهیم نوین در مطالعات امنیتی محسوب می‎شود که هدف از آن بررسی معمای امنیت در درون مجموعه‎ی امنیتی است. در این راستا، به‎منظور بررسی امنیت ملی و منطقه‎ای می‎بایست به بررسی ساخت مجموعه‎ی امنیتی و ویژگی‎های آن پرداخت. پس از بررسی، بر اساس این‎که ساخت درونی مجموعه‎ی امنیتی، تهدیدات یا منافع مشترک را تقویت کنند، سازه‎های امنیتی فردگرایانه یا جمع‎گرایانه شکل می‎گیرد. بنابراین، مقالهی حاضر در صدد است که به بررسی ساخت مجموعه‎های امنیتی بر امنیت منطقه‎ای بپردازد. مطالعه‎ی موردی خلیج فارس به همین علت، امنیت ملی کشورهای منطقه به‎خصوص کشورهای مستقل با تهدیدات جدی و پیچیده شدن روزافزون معمای امنیت روبرو هستند. به همین دلیل، سوال پژوهش بر محوریت این موضوع شکل می‎گیرد که مجموعه‎های امنیتی با چه الگوهایی از امنیت روبرو بوده و این الگوها چه پیامدهای امنیتی را در پی دارند؟ این موضوع در مورد مجموعه‎ی امنیتی خلیج فارس چه دلالت‎هایی را در پی دارد؟ در پاسخ می‎توان مطرح کرد که الگوی امنیتی حاکم در مجموعهی امنیتی خلیج فارس الگوی امنیتی فردگرایانه از نوع بازدارندگی یک‎جانبه و موازنه‎ی قوا می‎باشد. در مجموع، هدف این پژوهش بررسی الگوی امنیتی موجود در خلیج فارس و پیامدهای امنیتی حاصل از آن را در جهت تدوین سیاست خارجی کشورهای منطقه به‎خصوص جمهوری اسلامی ایران است. بدین ترتیب، روش مقاله به‎منظور بررسی فرضیه‎های مربوطه توصیفی- تجربی میباشد و پژوهش از نوع مطالعه موردی است.

کلیدواژه ها:

نظریه‎ی مجموعه‎ی امنیتی ، سازه‎های امنیتی فردگرایانه یا جمع‎گرایانه ، نظریه‎ی کاتزنستاین ، الگوی امنیتی ، امنیت ملی و منطقه‎ای ، الگوی امنیتی در خلیج فارس