ساختار ژنتیکی شاه کولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel, ۱۸۴۳) با استفاده از نشانگر ریزماهواره، در حوضه دجله

ساختار ژنتیکی پنج جمعیت از شاه کولی جنوبی (Alburnus mossulensis Heckel, ۱۸۴۳) با استفاده از چهار جایگاه ریزماهواره BL۱-۲b)، BL۱-۹۸، CypG۲۴ و (Rser۱۰ در حوضه دجله شامل جمعیت های رودخانه کنجان چم، کشگان، دورود و دوپلان و داوودعرب (هر کدام ۳۰ قطعه، به جز رودخانه داوودعرب ۲۵ قطعه) مطالعه شد. در مجموع، آغازگرها به ازای هر مکان ژنی ۴۳ آلل، با میانگین ۷۵/۱۰ تکثیر کردند. محدوده آللی برای CypG۲۴، BL۱-۲b، BL۱-۹۸ وRser۱۰ به ترتیب: ۱۳۸-۲۱۵، ۱۴۱-۱۸۰، ۲۷۲-۳۰۰ و ۱۷۶-۲۴۰ جفت باز بود. هتروزیگوسیتی مورد انتظار از ۷۹/۰ (داوودعرب) تا ۸۴/۰ (کنجان چم و کشگان) با میانگین ۸۲۵/۰ و هتروزیگوسیتی مشاهده شده از ۶۹/۰ در جمعیت کنجان چم تا ۸۱/۰ در جمعیت کشگان با میانگین ۷۵/۰ متغیر بود. انحراف از تعادل هاردی-وینبرگ در جایگاه های BL۱-۹۸، BL۱-۲b و CypG۲۴ در تمامی جمعیت ها و جایگاه Rser۱۰ در جمعیت داوودعرب معنی دار بود (۰۰۱/۰>P). میانگین FST در بین جمعیت های مطالعه شده برابر با ۰۲/۰ و بین سه حوضه برابر با ۰۰۷۱/۰ بود. نتایج تجزیه واریانس مولکولی بیانگر وجود حدود ۶/۱۷ درصد از تنوع ژنتیکی در بین جمعیت ها و ۴/۸۲ درصد درون جمعیت ها بود. میزان شباهت و فاصله ژنتیکی بین جمعیت ها به ترتیب: در دامنه: ۶۹۶/۰- ۸۹۴/۰ و ۱۱۱/۰- ۳۴/۰ قرار داشت. تمایز ژنتیکی اندک اما معنی داری بین جمعیت ها مشاهده شد (۰۵/۰>P). برای درک بهتر ساختار جمعیتی شاه کولی جنوبی مطالعه ساختار ژنتیکی آن با استفاده از تعداد بیشتری نشانگر ریزماهواره توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

شاه کولی جنوبی ، Alburnus mossulensis ، ریزماهواره ، تنوع ژنتیکی ، تفاوت ژنتیکی