از خداانگاری امامان تا خداباوری نظام مند
محل انتشار: فصلنامه علوم حدیث، دوره: 19، شماره: 71
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 283
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HDIS-19-71_004
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
حدیث «الناس عبید لنا…» از جمله روایاتی است که توسط امام رضا۷ به منظور مقابله با انحراف عقاید بیان گردیده و پژوهش حاضر درصدد است با روش تحلیلی- توصیفی به بررسی سندی و محتوایی آن بپردازد. در ابتدا، افراد موجود در اسناد حدیث، بررسی رجالی شدهاند؛ سپس با تاکید بر اختلاف در معنای واژه «عبید» و شرایط سیاسی و اجتماعی دوران امام رضا۷، دو رویکرد «نگرش خداانگارانه به امامان:» و «نگرش تحقیرگرایانه» به عنوان اهدافی که حضرت درصدد نفی آنها بوده، ترسیم و تبیین شدهاند. در انتها نیز تبیین صحیح حدیث در قالب «نگرش واسطه هدایت بودن امامان:» ارائه شده است که بر اساس آن، از آنجا که در تفکر شیعی، امامان: پس از پیامبران: عهدهدار هدایت موجودات هستند و جهت ایفای این نقش خطیر از موهبت الهی «عصمت» بهرهمند شدهاند، تبعیت از ایشان واجب خواهد بود.
نویسندگان
محمدتقی دیاری بیدگلی
دانشیار گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه قم
مهیار خانی مقدم
دانشجوی دکتری علوم قرآن و حدیث دانشکده اصول الدین قم