اثر پرایمینگ شیمیایی و تلقیح با باکتریهای محرک رشد گیاه بر عملکرد و اجزای عملکرد باقلا (Vicia faba L.)

به منظور بررسی اثر پرایمینگ شیمیایی و تلقیح با باکتری های محرک رشد گیاه بر عملکرد و اجزای عملکرد باقلا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان (رشت) در سال زراعی ۹۴-۱۳۹۳ به اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل سویه های باکتری سودوموناس فلورسنت (۴۱، ۱۶۹، ۱۸۷ و عدم تلقیح) و سطوح مختلف پرایم شیمیایی (محلول اوره، محلول سولفات روی و همراه آب معمولی) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل پرایمینگ شیمیایی و تلقیح باکتریایی بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته، عملکرد غلاف سبز و عملکرد دانه معنی دار بود. همچنین اثر اصلی پرایمینگ شیمیایی و تلقیح باکتریایی بر پروتئین دانه معنی دار بود در حالی که فقط اثر اصلی تلقیح باکتریایی بر فسفر دانه معنی دار شد به طوری که بیشترین مقدار فسفر دانه در شرایط تلقیح با سویه ۱۸۷ به دست آمد. در این آزمایش بیشترین عملکرد دانه (۳۷۵۰ کیلوگرم در هکتار) و غلاف سبز (۱۴۴۰۸ کیلوگرم در هکتار) در شرایط عدم تلقیح بذور با باکتری و پرایمینگ با اوره به دست آمد. به طور کلی نتایج آزمایش حاضر نشان داد که تکنیک کم هزینه پرایمینگ با اوره در شرایط مزرعه سبب افزایش عملکرد باقلا می گردد. بدین ترتیب پرایمینگ با اوره جهت بهبود عملکرد این گیاه در اراضی شالیزاری گیلان می تواند قابل توصیه باشد.

کلیدواژه ها:

باقلا ، پرایمینگ شیمیایی ، تلقیح باکتریایی ، صفات زراعی