لایه نشانی الکتروفورتیک نانوذرات ۲TiO-۳O۲Al در محیط های الکلی مختلف و بررسی مقاومت الکتریکی آن ها

در این پژوهش، نشست الکتروشیمیایی نانوذرات آلومینا- تیتانیا به صورت لایه نازک در محیط های الکلی مختلف از جمله الکترولیت های اتانولی، بوتانولی و ایزوپروپانولی بر روی زیرلایه های فولادی GrB-۵Api با استفاده از فرآیند الکتروفورتیک (Electrophoretic) مورد ارزیابی قرار گرفت. عملیات پوشش دهی در محدوده ولتاژ ۳۰ تا ۶۰ ولت انجام شد، همچنین از روش کرونوآمپرومتری برای بررسی مکانیزم جوانهزنی و کیفیت سطحی پوشش ها استفاده گردید. نانوذرات آلومینا- تیتانیا، الکترولیت های الکلی مختلف (اتانول، بوتانول و ایزوپروپانول)، ذرات پراکندهساز (ید) و زیرلایه های فولادی GrB-۵Api به عنوان مواد مصرفی مورد استفاده قرار گرفتند. در آزمون اندازهگیری وزن پوشش نشان داده شد که وزن پوشش ایجاد شده با افزایش ولتاژ پوششدهی افزایش می یابد. با اعمال ولتاژهای ۳۰ و ۴۰ ولت، بیشترین میزان پوشش در حضور سوسپانسیون بوتانولی ایجاد شد اما با افزایش ولتاژ، بیشترین پوشش در حضور سوسپانسیون اتانولی تشکیل شد.

کلیدواژه ها:

نشست الکتروشیمیایی ، نانوذرات آلومینا ، تیتانیا ، فرآیند الکتروفورتیک ، روش کرونوآمپرومتری ، زیرلایه های فولادی GrB ، ۵Api