بهینه سازی ساختارهای متخلخل بر پایه پلی پروپیلن فومارات/ هیدروکسی اتیل متاکریلات/ شیشه زیست فعال ساخته شده به روش زیست الهامی براساس استحکام مکانیکی و مورفولوژی سطحی
محل انتشار: مجله مواد و فناوریهای پیشرفته، دوره: 6، شماره: 4
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 351
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JEMI-6-4_002
تاریخ نمایه سازی: 23 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
این کار مربوط به بهینه سازی ساختارهای متخلخل بر پایه نانوکامپوزیت پلی پروپیلن فومارات/هیدروکسی اتیل متاکریلات/ نانوذرات شیشه زیست فعال است که با واکنش کاهش- اکسایش (پلیمریزاسیون رادیکال آزاد) در دمای اتاق شبکه ای شده اند. این ساختارها با غوطه وری نانوکامپوزیت های تهیه شده به مدت چهار هفته در محلول مشابه مایعات بدن ایجاد می شوند و بر اساس استحکام مکانیکی (استحکام فشاری) و مورفولوژی سطح (تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی) بهینه سازی می-شوند. در این بهینه سازی اثرات نسبت پلی پروپیلن فومارات/ هیما، میزان نانوذرات شیشه زیست فعال و درصد عامل جفت آغازگر بنزوئیل پروکساید و ان و ان دی متیل آنیلین، در ایجاد ساختارهای متخلخل و تغییرات استحکام مکانیکی، مشخص شد. درنهایت، بهترین فرمولاسیون نانوکامپوزیتی براساس عوامل مذکور نمونه ای که حاوی نسبت پلی پروپیلن فومارات/ هیما معادل ۳۰/۷۰، نانوذرات شیشه زیست فعال به میزان ۲۰% وزنی و جفت آغازگر معادل ۵/۱% وزنی بود (SPHB.۷۳۲/۱.۵)، به عنوان ساختار بهینه معرفی شد. این ساختار دارای مدول الاستیکی معادل MPa ۷/۵۷، حفراتی به هم پیوسته و به طور کامل باز به ابعاد حدود µm ۲۰۰-۱۰۰ و دارای سطحی پوشیده شده با میکروذرات هیدروکسی کربنات آپاتیت بود. ساختار SPHB.۷۳۲/۱.۵ تهیه شده به روش غوطه وری در مایع شبیه سازی شده بدن، علاوه بر زیست فعال بودن، زیست تخریب پذیر است و بنابراین می تواند به عنوان داربست سلول های استخوانی مورد ارزیابی های بیشتر مانند مطالعات سلولی قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سارا شهبازی
مرکز تحقیقات مواد و انرژی ، گروه فناوری نانو و مواد پیشرفته ، کرج ، ایران.
علی زمانیان
مرکز تحقیقات مواد و انرژی ، گروه فناوری نانو و مواد پیشرفته ، کرج ، ایران.
محمد پازوکی
مرکز تحقیقات مواد و انرژی ، واحد انرژی ، کرج ، ایران.
یاسر جعفری
دانشگاه کاشان ، گروه شیمی تحلیلی ، کاشان ، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :